Διευρύνονται δυστυχώς τα αδιέξοδα…

Γράφει ο Νίκος Τσιαντός

Μετά την ανάπαυλα των εορτών προσγειωνόμαστε ήδη σιγά-σιγά στη σκληρή πραγματικότητα. Παρά τις προσπάθειες των κυβερνώντων να μας κατευνάσουν ισχυριζόμενοι ότι δήθεν όλα θα ομαλοποιηθούν και θα επανέλθουμε σύντομα στην πρότερα κατάσταση, οι χαμηλόμισθοι, οι συνταξιούχοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι νέοι και οι άνεργοι, βρίσκονται ενώπιον πολλαπλών αδιεξόδων, που καθημερινά διευρύνονται. Το δίλημμα που τέθηκε πριν την ψήφιση του Μνημονίου, δηλαδή ή Μνημόνιο ή χρεοκοπία, τώρα φαίνεται πλέον ξεκάθαρα πως ήταν ψεύτικο και αποπροσανατολιστικό, εφόσον με μαθηματική ακρίβεια (και εάν δεν αλλάξει η ασκούμενη έως τώρα πολιτική) οδηγούμαστε να τα φορτωθούμε και τα δύο, δηλαδή και το Μνημόνιο αλλά και την χρεοκοπία.

Δεν έχει συμπληρωθεί ακόμα ούτε ένας χρόνος από την υπογραφή του επαχθούς Μνημονίου και ήδη οι επιπτώσεις του για το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού είναι άκρως καταστροφικές.  Η φτώχεια, η ακρίβεια και η ανεργία ολοένα διευρύνονται. Το μέλλον ιδιαίτερα των νέων είναι δυσοίωνο και αβέβαιο. Τη στιγμή που οι κυβερνώντες αποφασίζουν να υψώσουν φράχτη στον Έβρο (επαίσχυντο και αναποτελεσματικό μέτρο για να μην εισέρχονται στη Χώρα μας για να μετακινηθούν σε άλλη ευρωπαϊκή χώρα οι οικονομικοί μετανάστες από βομβαρδισμένα κράτη), πολλοί νέοι μας, εκατοντάδες χιλιάδες, και ιδιαίτερα πτυχιούχοι, αναζητούν εργασία και μια καλύτερη τύχη στις ξένες χώρες.

Παρά τις μεγαλόπνοες διακηρύξεις των κυβερνώντων ότι τάχα θα υιοθετήσουν μέτρα για την ανάπτυξη και την απασχόληση, η ανεργία φουντώνει, τα μικρά καταστήματα βάζουν λουκέτο το ένα μετά το άλλο, και η απόγνωση μεγαλώνει επικίνδυνα. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι τα ελλείμματα σε μία οικονομία προέρχονται κυρίως εξαιτίας του ότι οι έχοντες και οι κατέχοντες, οι πλούσιοι και τα υψηλά εισοδήματα, δεν πληρώνουν φόρους.

Τώρα αφού εξαθλιώσουν μισθωτούς και συνταξιούχους κάνουν λόγο για την θέσπιση ενός δικαίου φορολογικού νομοσχεδίου! Αλήθεια ποιος άραγε τους πιστεύει ακόμη;

Όπως είχαμε αναφερθεί και σε προηγούμενα άρθρα μας, οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι νέοι, παρά τις όποιες αντικειμενικές δυσκολίες συνειδητοποιούν πλέον ότι η κατάσταση έχει φτάσει στο απροχώρητο. Φαντάζει πλέον σαν εφιάλτης η εφαρμογή του Μνημονίου και τον επόμενο χρόνο, έχοντας ορατά τα αποτυχημένα αποτελέσματά του ως προς την επίτευξη των στόχων που είχαν τεθεί για τους 8-9 πρώτους μήνες.

Συνειδητοποιείται πλέον από όλο και περισσότερους πολίτες ότι αυτή η αντικοινωνική πολιτική πρέπει να ανατραπεί. Και η λέξη «ανατροπή» φωλιάζει πλέον σε όλο και περισσότερους πολίτες και ριζώνει σε όλο και περισσότερες συνειδήσεις, γι’ αυτό και σύντομα θα υλοποιηθεί με μαζικό τρόπο.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο των αδιεξόδων της γενικότερης πολιτικής κατάστασης από τη μια, αλλά και το αισιόδοξο μήνυμα της ανατροπής που όλο και πλησιάζει από την άλλη, σε τοπικό επίπεδο, στα Δημοτικά δρώμενα, είχαμε την ανάληψη των καθηκόντων από τη νεοεκλεγείσα Δημοτική Αρχή.

Έχουμε την αίσθηση, συμμετέχοντας σε συζητήσεις που διεξάγονται σε μαζικούς χώρους εστίασης, ότι η νέα διοίκηση του Δήμου δυστυχώς δεν ξεκίνησε καλά. Το 62% των ψήφων που έλαβε στο δεύτερο γύρο, έδινε το δικαίωμα στο νέο Δήμαρχο να είναι αποφασιστικός και ανατρεπτικός στις επιλογές του όσον αφορά τον ορισμό καταρχήν των Αντιδημάρχων του. Πολλοί θεωρούν ένδειξη αδυναμίας το γεγονός ότι άργησε τόσο πολύ να γίνει η τοποθέτησή τους. Ήδη έχει περάσει μια εβδομάδα και πλέον και ο ορισμός τους καθυστερεί. Δεν υπάρχουν αρμόδιοι Αντιδήμαρχοι και κατά συνέπεια ο Δήμος δεν έχει ακόμα πολιτικούς υπευθύνους στις υπηρεσίες του.

Φαίνεται καθαρά ότι υπήρχαν πολλοί ενδιαφερόμενοι και ότι η επιλογή κατέστη τελικά ιδιαίτερα δύσκολη, λόγω των αφόρητων όπως διέρρευσε πιέσεων. Όμως η διαδικασία θα έπρεπε να είχε ήδη τελειώσει καθώς υπήρχε όλος ο χρόνος από την επομένη κιόλας των εκλογών μέχρι σήμερα για να παρθούν οι όποιες  τελικές αποφάσεις με γνώμονα όχι την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά το συμφέρον του τόπου. Άλλωστε το κυρίαρχο προεκλογικό σύνθημα του νέου Δημάρχου ήταν ότι η δημοτική παράταξή του και ο ίδιος προσωπικά προάγει τους ικανούς και όχι τους αρεστούς. Ίδωμεν…

Και μία πρόταση προς το νέο μας Δήμαρχο. Ο Καλλικράτης ως γνωστόν προβλέπει πέραν των Αντιδημάρχων, του προέδρου του Δημοτικού Συμβουλίου και των προέδρων των τοπικών συμβουλίων και ορισμένους έμμισθους ειδικούς συμβούλους. Για να συμβαδίσουμε με το πνεύμα των καιρών καλό θα ήταν να υπάρξει μια συγκράτηση με ορισμό των άκρως απαραίτητων. Εξάλλου από το δικό σας περιβάλλον διαδίδεται ότι ο Δήμος έχει πολλά χρέη και δύσκολα θα λειτουργεί.

Και το τελευταίο, κλείνοντας, αφορά μία επίκληση προς τους εκλεγμένους Δημοτικούς συμβούλους αλλά και τα στελέχη της πλειοψηφίας που εμφανίζονται ως επίδοξοι μνηστήρες για να καταλάβουν μια έμμισθη θέση στο νέο Δήμο:

Στην Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν συμμετέχουμε για να λύσουμε το βιοποριστικό μας πρόβλημα ή να εξασφαλίσουμε ένα επιπλέον εισόδημα. Συμμετέχουμε όχι για να πάρουμε, αλλά για να δώσουμε. Αναλογιστείτε λοιπόν σε τι εποχές βρισκόμαστε αλλά και τη δυσχερή οικονομική κατάσταση του Δήμου και βάλτε μέτρο στις όποιες υπέρμετρες φιλοδοξίες και επιδιώξεις σας. Μη συμβάλλεται στο να διευρυνθεί το οικονομικό αδιέξοδου του Δήμου και το μαράζωμα του τόπου μας.

Και επειδή πολλά ακούγεται ότι έχουν ήδη δρομολογηθεί (και που ομολογουμένως αν μη τι άλλο προκαλούν έντονο προβληματισμό για το τι μέλλει γενέσθαι, καθώς όπως λέει σοφά η λαϊκή ρήση «η καλή ημέρα από το πρωί φαίνεται») και καθώς μένει μόνο η τυπική επίσημη ανακοίνωση από τον ίδιο τον Δήμαρχο τις αμέσως προσεχείς ημέρες, θα επιμείνουμε τουλάχιστον στην πρότασή μας όσοι αναλάβουν έμμισθες θέσεις ειδικών συμβούλων, προέδρου ΝΠΔΔ, Αντιδημάρχων κλπ να απασχολούνται στις θέσεις αυτές σε αποκλειστική βάση για την καθημερινή ενασχόληση τους με τα πολλαπλά προβλήματα των πολιτών.

Ευχόμαστε σε όλους να είναι όσο το δυνατόν πιο αποδοτικοί και χρήσιμοι σε όποιο έργο τους ανατεθεί προς όφελος των πολλών και του τόπου μας.