Παρασκευή 29 Ιουλίου 2011

ΟΧΙ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΟΥΣΑΚΙ (ΔΗΜΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ)



ΟΧΙ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΣΟΥΣΑΚΙ (ΔΗΜΟΣ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ-ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ)
από ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ- ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ
.

Δεν θα επιτρέψουμε να λειτουργήσει η αποθήκη χημικών στο Σουσάκι γιατί:

ΠΡΩΤΟ
Η Soussaki Logistics θα αποθηκεύει περίπου 5.000 τόνους επικίνδυνων χημικών, μεταξύ των οποίων:

Στυρένιο: Είναι επιστημονικά αποδεδειγμένο πως προκαλεί μια σειρά από μόνιμες βλάβες στον άνθρωπο (καρκίνο στους λεμφαδένες, λευκαιμία, αδυνατίζει το ανοσοποιητικό σύστημα, γενετικές μεταλλάξεις) αλλά και άμεσα συμπτώματα (δερματοπάθειες, ερεθισμό στα μάτια και στο αναπνευστικό, βήχα, νευρικά συμπτώματα, ίλιγγο, τάση εμετού, πονοκέφαλο, αδυναμία, την λεγόμενη «ασθένεια του στυρενίου», πνευμονικό οίδημα, λιποθυμίες, κώμα, καρδιακές αρρυθμίες κ.α.
Οξεικό Αιθυλεστέρα: Είναι άκρως τοξικός και συγκεκριμένα προκαλεί σπαστική παράλυση, μυϊκή ατονία, ηπατικές και νεφρικές βλάβες, ξηροδερμία και ρωγμές στο δέρμα, βλάβες στα μάτια, μείωση της ακοής και άλλα πολλά…

ΔΕΥΤΕΡΟ

Πρόσφατα, εξ αιτίας ενός αυτοκινητιστικού ατυχήματος στη Βουλγαρία, όπου ανετράπη ένα βυτιοφόρο που κουβαλούσε 20 τόνους στυρένιο, αναγκάστηκαν να εκκενώσουν μια περιοχή στο μέγεθος των Αγίων Θεοδώρων (4.500 κατοίκων) στην οποία απλώθηκε το τοξικό νέφος που δημιουργήθηκε.
Αν εκεί έγινε τόσος χαμός για 20 τόνους, ας φανταστούμε το τι έχει να γίνει εδώ με 5.000 τόνους στυρένιο!
Και να μην ξεχνάμε πως δεκάδες τέτοια βυτιοφόρα/βόμβες θα περνούν καθημερινά από τους δρόμους μας!
Γνωρίζοντας καλά την ποιότητα του τοπικού δικτύου και την επικινδυνότητά του, πρέπει να θεωρούμε μαθηματικά βέβαιο πως ανάλογα ατυχήματα θα συμβούν και όλοι μας θα εκτεθούμε στις τραγικές συνέπειες που περιγράφονται παραπάνω.
Κρατάμε όμως και τις επιφυλάξεις μας για το κατά πόσο θα είναι μόνο αυτά τα χημικά που θα διακινούνται. Το πιθανότερο είναι πως θα γίνουν προσπάθειες να μεταφέρονται (νόμιμα ή παράνομα) όχι μόνο μεγαλύτερες ποσότητες από αυτές που προβλέπει η άδεια αλλά και άλλες χημικές ουσίες. Έχουμε χάσει την εμπιστοσύνη μας στους ελεγκτικούς μηχανισμούς, ιδιαίτερα όταν πρόκειται να ελέγξουν τους βιομήχανους.

ΤΡΙΤΟ
Τα χημικά προϊόντα θα μεταφέρονται στους αποθηκευτικούς χώρους με δεξαμενόπλοια χρησιμοποιώντας το ουσιαστικά ανύπαρκτο λιμάνι της SULPHUR (χημικά λιπάσματα), το οποίο αποτελείται από δύο πλωτές μαούνες και δεν έχει άδεια για τον ελλιμενισμό τέτοιου είδους πλοίων, όπως βεβαιώνει το τοπικό Λιμεναρχείο. Όλοι μας κατανοούμε την τεράστια καταστροφή που θα γίνει στη θάλασσά μας αν υπάρξει ένα ατύχημα με την διαρροή σε αυτήν χιλιάδων τόνων τοξικών χημικών. Και είναι σίγουρο πως ατύχημα θα γίνει, γιατί είναι αδύνατον σε αυτό το «λιμάνι» να τηρηθούν οι κανόνες ασφαλείας που απαιτούνται για την φορτοεκφόρτωση τόσο επικίνδυνων ουσιών.

ΤΕΤΑΡΤΟ

Η περιοχή των Αγίων Θεοδώρων είναι ήδη περιβαλλοντικά κορεσμένη κατά βάση εξ αιτίας της λειτουργίας των διυλιστηρίων της από την εποχή της χούντας, αλλά και άλλων βιομηχανιών που λειτουργούν ανεξέλγκτα. Η εγκατάσταση και της συγκεκριμένης αποθήκης χημικών θα έβαζε ταφόπλακα στις όποιες ελπίδες των κατοίκων της να μπορέσει να αναπτυχθεί ο τόπος μέσα από ήπιες και βιώσιμες μορφές οικονομικής ανάπτυξης.
Αν δεν αντισταθούμε τώρα ανυποχώρητα, τότε μέσα σε λίγα χρόνια θα γίνουμε μάρτυρες μιας αλυσίδας παρόμοιων «επενδύσεων» που θα καταντήσουν μία από τις ομορφότερες περιοχές της χώρας μας, κάτι σαν τον Ασπρόπυργο, την Ελευσίνα, τα Οινόφυτα. Όλο και περισσότερο η περιοχή θα κατρακυλά στην υποβάθμιση, όλο και περισσότερο θα την εγκαταλείπουν οι κάτοικοί της, όλο και περισσότερο θα την προσπερνούν οι τωρινοί επισκέπτες χωρίς ούτε καν να την κοιτάζουν, όπως γίνεται πλέον με την –κάποτε- πανέμορφη Ελευσίνα.

ΠΕΜΠΤΟ

Δεν θα ανεχτούμε να παίξουμε το ρόλο των ασήμαντων ανθρώπων, των οποίων τη γνώμη για το ίδιο τους το μέλλον, κάποιοι την θεωρούν ακόμα και ανάξια λόγου.
Η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης, που ενέκρινε την Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, όχι μόνο δεν την έλαβε υπ όψη της, αλλά ούτε καν γνωστοποιήθηκε στην τοπική κοινωνία που εδώ και 5 χρόνια με θεσμικούς και άλλους τρόπους είχε αντιδράσει στην αποθήκευση τοξικών ουσιών.
Εάν κατά την εφαρμογή των νόμων προκύπτει αδιαφορία για την υγεία και την θέληση των κατοίκων, τότε είναι προφανές πως τόσο το Δίκαιο όσο και η Δημοκρατία πάσχουν.
Εάν η νομιμότητά τους εκφράζεται με τη δική μας συλλογική καταδίκη σε ένα ζοφερό μέλλον, εάν η δημοκρατία τους εκφράζεται με την απαξίωση της βούλησής μας, τότε έχουμε υποχρέωση να αμφισβητήσουμε με δυναμικές κινητοποιήσεις τόσο την άδικη αυτή «νομιμότητα» όσο και την κατ επίφαση «δημοκρατία» τους.

Για όλους τους παραπάνω λόγους, νοιώθουμε το χρέος να υπερασπιστούμε δυναμικά τον τόπο μας, να προστατεύσουμε το μέλλον του, να μην αφήσουμε να τον κάνουν «κρανίου τόπο» εκείνοι που ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα «αξιοποιήσουν αποδοτικότερα» τις ίδιες μας τις ζωές.

- Απέναντι στη δική τους «νομιμότητα», εμείς θα αντιτάξουμε το δίκιο του αγώνα των κατοίκων.
- Απέναντι στην δική τους «δημοκρατία», εμείς θα αντιτάξουμε την αποφασιστική μας θέληση για αυτοδιάθεση και ελευθερία.
- Απέναντι στα κέρδη τους, εμείς θα αντιτάξουμε τις δικές μας ανάγκες.

ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
Είμαστε αποφασισμένοι! Κανένας «επενδυτής», καμία κυβέρνηση, κανένας υπουργός, καμία Αρχή δεν θα βάλει τέλος στον αγώνα μας. Ο αγώνας μας θα έχει μία μόνο κατάληξη: Τη νίκη.
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ ΝΑ ΒΑΛΟΥΝ ΧΗΜΙΚΑ ΣΤΟ ΣΟΥΣΑΚΙ.

Η ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΤΟΥ
ΔΗΜΟΥ ΛΟΥΤΡΑΚΙΟΥ- ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ

Δευτέρα 25 Ιουλίου 2011

Το μαγικό κόκκινο κουμπί και τα σκουπίδια


 

Από τότε που οι άνθρωποι οργανώθηκαν σε κοινωνίες η διαχείριση των σκουπιδιών αποτελούσε μείζον ζήτημα για τον τρόπο οργάνωσης των κοινωνιών, των οικονομιών τους, για την δημόσια υγεία και το περιβάλλον. Μπορεί τα τελευταία 20 χρόνια να πηγαίνουμε με ρυθμούς χελώνας στον συγκεκριμένο τομέα, και δίκαια να κατακτάμε το χρυσό βατόμουρο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο αφήνοντας πίσω μας χώρες της Ε.Ε. των 27, όμως όλα αυτά συμβαίνουν γιατί απλώς δεν είχαμε πατήσει το «μαγικό κόκκινο κουμπί» που εξαφανίζει τα σκουπίδια και λύνει το πρόβλημα. Η «μαγική λύση» λέγεται καύση!
Είναι όμως τόσο απλά τα πράγματα; Φορείς, ΜΚΟ, επιστήμονες , περιβαλλοντικές οργανώσεις και άλλοι πολλοί έχουμε σοβαρές ενστάσεις για το αν τελικά θα πρέπει να πατήσουμε αυτό το «μαγικό κόκκινο κουμπί» ή πρέπει να διαλέξουμε έναν άλλο δρόμο πιο δύσκολο αλλά κοινωνικά πιο επωφελή.

Για να είναι η επένδυση επικερδής
Πρόκειται για την ακριβότερη δυνατή επιλογή και το απόλυτα συγκεντρωτικό μοντέλο στην αποκομιδή απορριμμάτων. Για να είναι επικερδής για τους επενδυτές η πρόταση θα πρέπει να χρεώνουν για τουλάχιστον 25 χρόνια τους ΟΤΑ με δυσβάστακτα «τέλη εισόδου». Θα πάρουν επίσης επιδότηση από το τέλος Α.Π.Ε. (θεωρώντας μεγάλο μέρος της καύσης των απορριμμάτων ως βιομάζα). H καύση συμμείκτων καθώς και η εισαγωγή σκουπιδιών από άλλες χώρες είναι οι μόνες ρεαλιστικές προτάσεις ώστε να μπορέσει αυτή η ακριβή ιδιωτική επένδυση να καταστεί επικερδής.
Αντί της ανακύκλωσης στη πηγή που θα μειώσει τα σύμμεικτα απορρίμματα και το τελικό κόστος στους Δήμους και στον πολίτη επιλέγει την εμμονή στην αποκομιδή και επεξεργασία του σύμμεικτου σκουπιδιού, κάτι που ευνοεί μόνο τους εργολάβους και επιβαρύνει τους Δήμους και τους Δημότες.
Αντί της φιλικής προς το περιβάλλον μηχανικής διαλογής και κομποστοποίησης για μέρος των απορριμμάτων επιλέγει τη βιοξήρανση των σύμμεικτων απορριμμάτων, δηλαδή τελικώς την καύση, με άγνωστο όμως ακόμη αποδέκτη των βιοξηρανθέντων αποβλήτων.
Η καύση ιδιωτικοποιεί την επεξεργασία του συνόλου των σύμμεικτων απορριμμάτων επί 25 χρόνια, δεν λαμβάνει υπόψη την πρόληψη ή μείωση των απορριμμάτων, δεν λαμβάνει υπόψη τεχνικές πριν από την τελική διαχείριση, όπως διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση, εναλλακτική διαχείριση, οικιακή κομποστοποίηση, που μειώνουν την παραγόμενη ποσότητα των σύμμεικτων απορριμμάτων και αλλάζουν τη σύστασή τους.
Υποτιμούν το γεγονός ότι η δημιουργία μονάδας καύσης για τα παραγόμενα καύσιμα υλικά (SRF-RDF) θα συναντήσει την σφοδρή αντίδραση των τοπικών κοινωνιών, καθώς δεν θα δεχθούν δίπλα τους μια μόνιμη πηγή υποβάθμισης της ζωής τους. Παρά τις ουσιαστικές βελτιώσεις που έχουν γίνει στην τεχνολογία καύσης τα τελευταία χρόνια οι οχλήσεις είναι σημαντικές. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι η ελλειμματική εφαρμογή των κανόνων ασφαλείας και οι ανεπαρκείς έλεγχοι που συνηθίζονται στην Ελλάδα οδηγούν πολλές φορές σε οικολογική τραγωδία.

Η άλλη πρόταση
Η μείωση της ποσότητας και του όγκου των απορριμμάτων, που έχουν ανάγκη κεντρικής και ολοκληρωμένης διαχείρισης απορριμμάτων, μπορεί να συμβεί με:
l Επαναχρησιμοποίηση συσκευασιών και άλλων τυποποιημένων προϊόντων – υλικών
l Οικιακή κομποστοποίηση, δυνατότητα κατασκευής μικρών αποκεντρωμένων μονάδων διαλογής και κομποστοποίησης, υποχρέωση χρήσης μηχανικών κομποστοποιητών από τους μεγάλους παραγωγούς οργανικών απορριμάτων (στρατόπεδα, νοσοκομεία, μεγάλα ξενοδοχεία, μεγάλοι χώροι εστίασης, ΟΤΑ)
l Διαλογή στην πηγή με 4 κάδους για:
Α) Χαρτί που θα αξιοποιείται σε ανακύκλωση – κομπόστ.
Β) Πλαστικά, γυαλί, μέταλλο, ξύλο, που θα οδηγούνται για διαλογή στα ειδικά κέντρα ανακυκλώσιμων υλικών (ΚΔΑΥ) και μετά στην ανακύκλωση
Γ) Υπόλοιπα οργανικά και βιοαποδομήσιμα υλικά που θα οδηγούνται για κομποστοποίηση, κατά προτίμηση, στις αποκεντρωμένες μονάδες κομποστοποίησης προδιαλεγμένων
Δ) Υπολείμματα που θα οδηγούνται σε εγκαταστάσεις διαχωρισμού, όπου ανακτώνται υλικά, τα οργανικά θα γίνονται κομπόστ ενώ τα αδρανή θα υφίστανται κατεργασία για αξιοποίηση στην οδοποιία ή σε αποκαταστάσεις τοπίου.
Ένα ολοκληρωμένο σύστημα διαχείρισης απαιτεί δημιουργία διαδημοτικών ΚΔΑΥ, διασπαρμένων στους ΟΤΑ της Αττικής ή σε ομάδες όμορων δήμων, που θα μπορούν να συστεγαστούν (ή να συνδυαστούν) με τις αποκεντρωμένες μονάδες κομποστοποίησης.

Τα σκουπίδια δεν πρέπει να είναι χώρος κερδοσκοπίας.
Πολλοί θα βιαστούν να πουν ότι η τεχνο-φοβική αριστερά αναζητά περιπλοκές λύσεις. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι στις χώρες πρότυπα στην διαχείριση σκουπιδιών πουθενά δεν πετάγονται τα σκουπίδια στην πυρά για να γλυτώσει η κοινωνία από το πρόβλημα και να τα τσεπώσουν οι εργολάβοι των σκουπιδιών. Το παρόν σχέδιο που συνοπτικά παρουσιάστηκε εκτός από το ότι βελτιώνει την κατάσταση έχει παιδαγωγικό χαρακτήρα για την κοινωνία και δημιουργεί νέες πράσινες θέσεις εργασίας. Η συζήτηση για το τι θα γίνεται το υπόλειμμα μετά από όλα τα στάδια διαλογής είναι ανοιχτή. Η λύση των στεγανοποιημένων ΧΥΤΥ ή ακόμα και η καύση από τσιμεντοβιομηχανίες με πολύ αυστηρές προδιαγραφές είναι λύσεις υπαρκτές.

Ή αλλάζουμε ή βουλιάζουμε...
Στα σκουπίδια...
Το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης που ακολουθεί και η χώρα μας και ο πλανήτης δεν είναι βιώσιμο και προφανώς δεν είναι αειφόρο. Αν δεν εξαντληθούν οι ενεργειακοί πόροι, αν δεν τσακίσει τις οικονομίες η κλιματική αλλαγή είναι πιθανό να πνιγούμε στα σκουπίδια που παράγουμε. Να πνιγούμε δηλαδή από τα απόνερα που παράγει ο ίδιος μας ο «πολιτισμός». Για κάθε μονάδα του ΑΕΠ που περήφανα δηλώναμε ανάπτυξη τα προηγούμενα χρόνια τόνοι σκουπιδιών συσσωρεύονταν σε αφύλακτες χωματερές. Τώρα μαζί με την ύφεση και την οικονομική καχεξία πρέπει να πληρώσουμε και το μάρμαρο της περιβαλλοντικής υποβάθμισης πριν να είναι πολύ αργά.

Κώστας Ζαχαριάδης (ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ)

Τρίτη 19 Ιουλίου 2011

ΟΙ ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΠΙΣΗΜΑΝΣΕΙΣ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΜΕΓΑΡΕΩΝ




Πρόσφατα, από τη Διοίκηση του Δήμου, ήρθε ως θέμα προς συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο ο νέος κανονισμός καθαριότητας, που ως περιεχόμενό του είχε την οργάνωση κατά κάποιο τρόπο της αποκομιδής και διαχείρισης των απορριμμάτων (οικιακών και όχι μόνο), καθώς και την επιβολή προστίμων στους παραβάτες.
Στο σύνολό του καλείται να αντιμετωπίσει υπαρκτά πλέον προβλήματα που συναντάμε στην καθημερινότητά μας. Κύριο ζητούμενό του, θα μπορούσε να πει κάποιος, αποτελεί η καλύτερη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης με την θέσπιση μάλιστα και ορισμένων νέων όρων-κανονισμών που ως στόχο έχουν την καλυτέρευση της αποτελεσματικότητας του κύκλου της αποκομιδής και μεταφοράς των απορριμμάτων.
Εμείς ως «Ενεργοί Πολίτες» θα θέλαμε επ’ αυτού να αναφερθούμε σε ένα διαφορετικό μεν, δοκιμασμένο όμως δε, τρόπο επιτυχούς συνολικής αντιμετώπισης του όλου προβλήματος της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Κατά τη γνώμη μας βασικός στόχος του νέου κανονισμού καθαριότητας θα έπρεπε να ήταν η μείωση του όγκου των παραγόμενων απορριμμάτων. Αποτέλεσμα της επίτευξης του ανωτέρου «στόχου» είναι σαφώς, εκτός των άλλων, και η οικονομικότερη πλέον διαχείριση των παραγόμενων απορριμμάτων μας.
Πιο αναλυτικά εμείς θα προτείναμε να γίνει σύνθημα του Δήμου μας η διαλογή στην πηγή, η ανακύκλωση υλικών, η οικιακή κομποστοποίηση και τέλος το θάψιμο των υπολειμμάτων στους υπάρχοντες ΧΥΤΥ.
Πρακτικά χρειάζονται τα εξής:
-          Τοποθέτηση διαφορετικών κάδων ανακύκλωσης, ανά γειτονιά - συνοικία, για υλικά συσκευασίας (χαρτί - πλαστικό), για αλουμίνιο - μέταλλα, για γυαλί.
-          Τοποθέτηση μεταλλικών κάδων (skippers) σε επιλεγμένα σημεία περιμετρικά των πόλεών μας με εύκολη πρόσβαση για μικρά αυτοκίνητα για την απόρριψη (των μικρών ποσοτήτων) μπαζών.
-          Σε νοικιασμένο οικόπεδο κοντά στην πόλη, ενοικίαση ή αγορά κλαδοτεμαχιστή ανάλογων διαστάσεων με παράλληλη απασχόληση δύο-τριών εργατών, για την καταστροφή του μεγάλου όγκου των κλαδιών - λουλουδιών (θάμνων), που όλοι μας «παράγουμε» και μάλιστα σε διόλου αμελητέες ποσότητες ειδικά την περίοδο Άνοιξης – Καλοκαιριού, και τη δημιουργία πριονιδιού προς δωρεάν διοχέτευσή του για ποικίλες χρήσεις (από καύσιμη ύλη έως λίπασμα).
-          Με ευθύνη της Υπηρεσίας καθαριότητας του Δήμου μας, χορήγηση κάδων για αναερόβια ή αερόβια κομποστοποίηση των οργανικών τους απορριμμάτων σε όσους συμπολίτες μας το επιθυμούν, (ειδικά αυτοί που διαθέτουν αυλές και κήπους θα έχουν έτσι και λίπασμα αρίστης ποιότητος).
-          Οι μεγάλες μονάδες με μαζική εστίαση (όπως: supermarkets, στρατόπεδα, μεγάλα εστιατόρια κλπ.), να έχουν την υποχρέωση για κομποστοποίηση και παράλληλη συμπίεση του όγκου των υλικών συσκευασίας τους, με δικά τους μέσα (π.χ. πρέσες συμπίεσης όγκου).
Όλα τα παραπάνω με σωστή εφαρμογή τους μπορούν να αποφέρουν έως και 80% μείωση του σημερινού όγκου των παραγομένων απορριμμάτων που πηγαίνει μέσω του σταθμού μεταφόρτωσης στη Φυλή.
Σκεφτείτε δηλαδή πως εάν καθημερινά πήγαιναν π.χ. πέντε νταλίκες με μικτά απορρίμματα στον ΧΥΤΑ Φυλής τώρα θα μπορούσε να πάει μόνο μία, και αναλογιστείτε την αντίστοιχη οικονομική ωφέλεια σε χρήματα για όλους μας.
Επιπρόσθετα, θα μπορούσε ο Δήμος μας, με νόμιμες διαδικασίες και με τη βοήθεια της σύγχρονης τεχνολογίας αλλά και τεχνογνωσίας, να διαχειρίζεται τα μπάζα (εννοείτε όχι χώματα ή κοπριές) με την χρήση φορητών «σπαστήρων» που θα παρήγαγαν έτσι αδρανή υλικά (τύπου χαλίκι 3Α, γαρμπίλι κλπ.) τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να επαναχρησιμοποιηθούν για επιδιορθώσεις δρόμων, για αγροτική οδοποιία (στρώσιμο αγροτικών δρόμων κλπ.) ή ακόμα και να διατεθούν σε εργολάβους αν αυτό ήταν δυνατό. Εδώ φυσικά απαιτείται η υιοθέτηση ενδεδειγμένων λύσεων για την αντιμετώπιση και επίλυση πιθανών προβλημάτων, όπως αυτού των παραγόμενων ρύπων αλλά και της ηχορύπανσης.
Απαραίτητη και αναγκαία προϋπόθεση επιτυχίας όλων των ανωτέρω είναι η παροχή κινήτρων προς τους δημότες για να υιοθετήσουν και να εφαρμόσουν στην πράξη αυτές τις φιλικές προς το περιβάλλον λύσεις. Τα πρόστιμα μπορεί να είναι ένας τρόπος εξαναγκασμού αρκεί βέβαια να εφαρμόζεται για παραδειγματισμό και όχι ως πηγή εσόδων, αφού το σημαντικότερο είναι να κερδηθεί το στοίχημα του να συνειδητοποιήσει ο καθένας μας πόσο πραγματικά ωφελούμαστε τελικά όλοι μας από την μείωση του όγκου των απορριμμάτων που οι ίδιοι παράγουμε και θέλουμε να διαχειριστούμε.
Έμφαση επίσης πρέπει να δοθεί στο ωράριο αποκομιδής των κάδων μέσα στον οικιστικό ιστό. Η εμπειρία από την Ελλάδα και το εξωτερικό δείχνει ότι μόνο το απόγευμα ή το βράδυ γίνεται αποτελεσματικότερα η αποκομιδή των κάδων από τα απορριμματοφόρα, καθώς τότε υπάρχει επίσης και ο απαραίτητος χρόνος για το πλύσιμό τους, (γιατί για να πλυθεί ένας κάδος πρέπει να είναι άδειος, εάν όμως μαζεύεις τα σκουπίδια στις 8.00 το πρωί, στις 8.10 θα είναι πάλι γεμάτος με σακούλες σκουπιδιών, άρα στην ουσία παραμένει άπλυτος, άρα αποτελεί συνεχή εστία μικροβίων).
Καθοριστική συμβολή για την εφαρμογή του κανονισμού αλλά και των παραπάνω προτάσεων-λύσεων είναι η σωστά οργανωμένη πληροφόρηση και ενημέρωση των δημοτών (π.χ. ανά επαγγελματική ομάδα, ανά εκπαιδευτικό ίδρυμα κλπ). Θα πρέπει επίσης να συγκεκριμενοποιηθούν τα μέτρα που αφορούν σε ομοειδής ομάδες κατοίκων (π.χ. καταστηματάρχες, αγρότες, μαθητές κλπ) και με ένα σχετικό φυλλάδιο και την παράλληλη ενημέρωση των φορέων τους να εκλαϊκευτούν συγχρόνως για να γίνουν πιο κατανοητά ως προς την εφαρμογή τους.
Κλείνοντας την παρέμβασή μας θα θέλαμε να επισημάνουμε την σοβαρή παράλειψη που υπάρχει στον κανονισμό αναφορικά με την καθαριότητα των ακτών μας (δεν γίνεται καμία αναφορά σε αυτό), θέμα αρκετά σημαντικό και ευαίσθητο που σύμφωνα με την παραπάνω λογική μας για την συνολική αντιμετώπιση του προβλήματος των απορριμμάτων θα έπρεπε και θα μπορούσαμε κι εδώ ως Δήμος να προνοήσουμε τρόπους και υποδομές για την εξάλειψη του φαινομένου των (εκατοντάδων) παράνομων απορρίψεων μπαζών και απορριμμάτων στις παραλίες μας. (Παραθέτουμε εδώ για προβληματισμό μια πρόσφατη φωτογραφία στην οποία αποτυπώνεται μήνυμα γειτονικού μας Δήμου για το θέμα αυτό).
Άποψη και θέση μας είναι ότι η ορθολογική διαχείριση των απορριμμάτων μιας κοινωνίας αποτελεί μέτρο και δείκτη της αντίστοιχης ποιότητας ζωής των κατοίκων της. Η συνεχιζόμενη και αλόγιστη όμως απόρριψη κάθε λογής σκουπιδιών στον κάμπο και στις παραλίες μας δυστυχώς μόνο αυτό δεν υποδηλώνει…
Ας προσπαθήσουμε λοιπόν να δώσουμε επιτέλους μια λύση στο πρόβλημα, που «στοιχειώνει» χρόνια τώρα τον τόπο μας, που να μην βασίζεται μόνο σε πρόστιμα και απειλές. Άλλωστε θα πρέπει εύλογα να τεθεί εδώ και το ερώτημα ποιος θα επιβλέπει την εφαρμογή και την τήρηση των όρων και των κανονισμών, ποιος θα επιβάλλει τα πρόστιμα μη συμμόρφωσης και ποιος θα ευθύνεται για το αν εισπράττονται ή όχι;
Είμαστε τελικά έτοιμοι ως Δήμος (πολίτες και Υπηρεσία καθαριότητας) να ανταποκριθούμε αποτελεσματικά στην εφαρμογή όλων αυτών που προτείνονται στον κανονισμό καθαριότητας; Τα συμπεράσματα δικά σας...

Για τους «Ενεργούς Πολίτες»,

Δέσκος Τάσος
Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Μεγαρέων 
Μέλος της Επιτροπής Ποιότητας Ζωής

Δευτέρα 4 Ιουλίου 2011

ΚΟΙΝΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΛΙΑΚΗΣ ΜΕΓΑΡΙΔΑΣ‏



Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΘΑ ΧΑΡΑΞΕΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΙΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ




Οι μαζικές διαδηλώσεις στις 28-29/6 , και η επί 1 μισή μήνα παρουσία των «Αγανακτισμένων- Αποφασισμένων» στην Πλατεία Συντάγματος, αποτέλεσαν τον νούμερο 1 στόχο της κρατικής καταστολής που μέσω των ΜΑΤ  και ομάδων παρακρατικών επιδόθηκαν σε ένα απίστευτο πογκρόμ βίας και χημικού πολέμου .
Στόχος φυσικά οι χιλιάδες ειρηνικοί διαδηλωτές (άνεργοι , νέοι, εργαζόμενοι, συνταξιούχοι) που αντιστέκονται στην ισοπέδωση του συνόλου της κοινωνίας που η πολιτική κυβέρνησης και τρόικας επιτάσσει.
Εδώ και 1 μισή χρόνο η χώρα   τελεί κάτω από ένα ιδιόμορφο καθεστώς  που δεν έχει μοναδικό σκοπό την δημοσιονομική της  εξυγίανση αλλά αντιθέτως  επιβάλει την φτωχοποίηση των πολιτών μέσο τις καταλήστευσης των μισθών και των συντάξεων, τον στραγγαλισμό του μέλλοντος χιλιάδων νέων δείχνοντας τους τον δρόμο της  ανεργίας , ενώ τελευταία βγάζει σε πλειστηριασμό και τον δημόσιο πλούτο.
Μνημόνιο 1, Μνημόνιο 2, Μεσοπρόθεσμο, εφαρμοστικοί νόμοι, θυσίες, περικοπές, καταργήσεις εργασιακών δικαιωμάτων, φόροι, έκτακτες εισφορές…. και αλλά πολλά στο όνομα ενός δυσβάστακτου χρέους που κανείς δεν ξέρει ,τι είναι αυτό το χρέος; Σε ποιον χρωστάμε; Πόσο χρωστάμε; Με ποιους όρους συνάφθηκαν αυτά τα χρέη ;Που πήγαν και που επενδύθηκαν; Που είναι τώρα αυτά τα υπέρογκα ποσά; Πως ωφελήθηκε η χώρα από  αυτά τα δάνεια;
Σήμερα οι πολίτες καλούνται, να πληρώσουν όλη αυτή την αδιαφάνεια και την κακοδιαχείριση των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με τον πιο βάρβαρο τρόπο, αφού πρώτα λοιδορήθηκαν ως ομοτράπεζοι στο μεγάλο φαγοπότι των πολιτικά υπεύθυνων, τώρα βλέπουν το μέλλον τους να υποθηκεύεται στο όνομα μιας κρίσης χρέους  που σαρώνει το σύνολο των ευρωπαϊκών χώρων του νότου και όχι μονό.
Το ερώτημα λοιπόν είναι, αν υπάρχει διέξοδος από αυτήν την αποτυχημένη συνταγή που εφαρμόζει η κυβέρνηση με τους εταίρους της, αν υπάρχει βιώσιμη απάντηση που θα βάλει την νέα γένια στο προσκήνιο και δεν θα την χαντακώνει σε ένα αύριο χωρίς δικαιώματα.
Αν δει για παράδειγμα κανείς τι ψηφίστηκε την περασμένη εβδομάδα  από τους ‘’ηρωικούς’’ 155,για το μέλλον των νέων θα καταλάβει. Περιληπτικά:
  1. Καθιερώνεται, το ελαστικό 10ωρο χωρίς υπερωριακή αμοιβή
  2. Καθιερώνεται ο μισθός στο 80% της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας για τους νέους ως 25 ετών
  3. Επεκτείνονται οι συμβάσεις ορισμένου χρόνου
  4. Ενισχύεται η υπογραφή επιχειρησιακών συμβάσεων, που κατουσίαν  καταργεί τα συνδικάτα δηλαδή την εκπροσώπηση των εργαζομένων
Άρα η απάντηση σήμερα, δεν περνά σίγουρα μέσα από την λιτότητα και τη εξόντωση της ελπίδας των νέων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει συνδιαμορφώσει μαζί με τα κινήματα για τις ανάγκες της κοινωνίας μια πολιτική πρόταση που κινείται στου άξονες:
  • Αναδιαπραγμάτευση του χρέους με την διαγραφή του μεγαλυτέρου μέρος του
  • Αναδιανομή του πλούτου προς όφελος της κοινωνίας
  • Δημόσιος-κοινωνικός πυλώνας τραπεζών, μέσω της κρατικοποίησης τους που θα βοηθήσει τα νοικοκυριά να ανασάνουν
  • Απεμπλοκή από το μνημόνιο και ώθηση στην απασχόληση κυρίως των νέων με την αξιοποίηση του νέου επιστημονικού προσωπικού που υπάρχει στη χώρα μας
  • Δημιουργία  σε ευρωπαϊκό επίπεδο, ταμείου ενίσχυσης της ανάπτυξης και της απασχόλησης για όλα τα κράτη της Ευρώπης

Οι αγώνες από εδώ και περά στον τόπο μας, θα κρίνουν πολλά. Οι νέες και οι νέοι έχουν πια ξυπνήσει και ζηταν  πίσω το μέλλον τους.

                                          ΣΤΡΑΤΟΥΡΗΣ  ΓΙΩΡΓΟΣ
                                                 ΜΕΛΟΣ  ΝΕΟΛΑΙΑΣ   ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ