Τρίτη 25 Οκτωβρίου 2011

«Επιβάλλεται πολιτική δημόσιας διαχείρισης των απορριμμάτων» - ΕΙΣΗΓΗΣΗ της βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρούς Διώτη στο πλαίσιο της ημερίδας-πολιτικής εκδήλωσης με θέμα «Διαχείριση απορριμμάτων - Βιώσιμη και δίκαιη οικονομικά και οικολογικά λύση»


που διοργάνωσαν τα Τμήματα Αυτοδιοίκησης και Οικολογίας-Περιβάλλοντος του ΣΥΝ

Την ανάγκη υλοποίησης πολιτικής δημόσιας διαχείρισης των στέρεων αποβλήτων, «που σχεδιάζεται με κύρια συνιστώσα την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα την εξοικονόμηση φυσικών πόρων και την πρόληψη της ρύπανσης, άρα πρέπει να αποσκοπεί στην πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, στην ελαχιστοποίηση της παραγωγής αποβλήτων και στην ελαχιστοποίηση της επικινδυνότητας αυτών, πάντα υπό κοινωνικό έλεγχο» εξήρε η βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη, στο πλαίσιο της ημερίδας-πολιτικής εκδήλωσης με θέμα «Διαχείριση απορριμμάτων - Βιώσιμη και δίκαιη οικονομικά και οικολογικά λύση» που διοργάνωσαν τα Τμήματα Αυτοδιοίκησης και Οικολογίας-Περιβάλλοντος του ΣΥΝ, με ομιλητές τον πρόεδρο της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ Αλ. Τσίπρα, και τους κκ. Ν. Βούτση (περ. συμβ. Αττικής), Θ. Πετράκο (περ. συμβ. Πελοποννήσου), Θ. Μπιζά (μέλος Γ.Σ. ΠΟΕ-ΟΤΑ) και συντονιστή τον υπεύθυνο του τμήματος Οικολογίας του ΣΥΝ Χ. Κωνσταντάτο.
«Το ζήτημα των σκουπιδιών είναι φιλοσοφικό, πολιτικό και πολιτισμικό ζήτημα. Οι κοινωνικοί αγώνες και τα κινήματα που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί σε τοπικό επίπεδο γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών, με τελευταίο παράδειγμα τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, αλλά και οι συλλογικότητες που συγκροτήθηκαν, υπογραμμίζουν τη σπουδαιότητα του και ταυτόχρονα δείχνουν και τη λύση, γιατί σε μεγάλο βαθμό αυτή είναι ο κοινωνικός έλεγχος και η συμμετοχή των ανθρώπων στα ζητήματα που τους αφορούν» επεσήμανε η βουλευτής, προσθέτοντας ότι «οφείλουμε, ως Αριστερά, να απαντήσουμε σε αυτά τα ζητήματα δείχνοντας τον δικό μας δρόμο και κάνοντας την δική μας πρόταση. Απορρίπτουμε τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων και προτείνουμε ένα μοντέλο διαχείρισης σύγχρονο και φιλικό στο περιβάλλον, με άξονες προτεραιότητας την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων, τη μικρή κλίμακα, την ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής και τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στη διαχείριση των απορριμμάτων. Τι κάνουμε στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων; Πρόληψη παραγωγής αποβλήτων, μείωση παραγωγής τους, ανακύκλωση –επαναχρησιμοποίηση και ασφαλή διάθεση των υπολειμμάτων. Αυτά βέβαια στα πλαίσια ενός σχεδιασμού με κεντρικό άξονα την ανακύκλωση επαναχρησιμοποίηση και την μείωση κατά πολύ των υπολειμμάτων».
Ασκώντας κριτική στις τρέχουσες πολιτικές και πρακτικές διαχείρισης απορριμμάτων, και στηλιτεύοντας την απουσία ελέγχων, ανέφερε ότι ο σχεδιασμός της αριστεράς λαμβάνει υπόψη πολλούς παράγοντες: «την οικονομία, τις κοινωνικές συνθήκες, την τοπογραφία των περιοχών, την μορφολογία των εδαφών, το μέγεθος της εγκατάστασης, τον αν μιλάμε για στεριά ή για νησιά με άλλα χαρακτηριστικά κ.α. Είναι πολύ σημαντικό, επίσης, να υπάρχει περιβαλλοντική παρακολούθηση και ενεργός μηχανισμός ελέγχου, δημόσια χρηματοδοτούμενος και υπό κοινωνικό έλεγχο. Όλες οι προτάσεις που προέρχονται από την πλευρά του κυβερνητικού στρατοπέδου, της αντιπολίτευσης, των επιχειρηματιών κ.λ.π, έχουν βασικό στόχο την ιδιωτικοποίηση της όλης αλυσίδας, από την συλλογή μέχρι την τελική διαχείριση. Σε αυτό έχουμε επανειλημμένως τοποθετηθεί αρνητικά» κατέληξε η βουλευτής, προσθέτοντας ότι η Αριστερά επεξεργάζεται και πρέπει να προβάλλει θέσεις «ικανές να βγάλουν τον κόσμο από το αδιέξοδο που τεχνηέντως του έχει επιβληθεί. Δεν υπάρχει κανένα αδιέξοδο. Για μας υπάρχει μόνο άλλος δρόμος. Της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης και της άλλης προοπτικής για την κοινωνία μας, για την φύση, για τις επόμενες γενιές».
Η πλήρης εισήγηση της βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Η. Διώτη, είναι η ακόλουθη:
Αγαπητοί φίλοι και φίλες το ζήτημα των σκουπιδιών είναι και φιλοσοφικό και πολιτικό και πολιτισμικό ζήτημα.
Η κουλτούρα που επιβλήθηκε στη Δύση όλα τα τελευταία πολλά χρόνια ήταν καθαρά κουλτούρα υπερκατανάλωσης και όχι επαναχρησιμοποίησης-ανακύκλωσης, ούτε καν μιας κάποιας οικονομίας στους όγκους σκουπιδιών που παράγουμε και που πετάμε. Φυσική εξέλιξη βεβαίως ενός συστήματος που κεντρική του φιλοσοφία είναι τα κέρδη που για να πολλαπλασιάζονται διαρκώς η κοινωνία γαλουχήθηκε να θεωρεί φυσικό το ότι δουλεύει για να αγοράζει και ζει για να ξαναγοράζει τα πιο καινούρια μοντέλα από αυτά που αγόρασε χτες. Έτσι δεν είναι καθόλου περίεργο γιατί αυξήθηκαν τόσο πολύ οι όγκοι των σκουπιδιών, ανεξάρτητα από το αν θα μειωθούν ή όχι λόγω κρίσης και φτώχειας.
Στην Ελλάδα μέχρι σήμερα η πρακτική ήταν ότι παράγουμε πάρα πολλά σκουπίδια και τα θάβουμε χωρίς καμιά επεξεργασία. Μέχρι που έφτασε μια κατάσταση πέρα και από το απροχώρητο και εξαναγκάστηκαν στην κυβέρνηση να κινήσουν ξανά το ζήτημα φοβούμενοι και τα απανωτά πρόστιμα της κοινότητας.
Οι κοινωνικοί αγώνες και τα κινήματα που έχουν κατά καιρούς αναπτυχθεί σε τοπικό επίπεδο γύρω από το ζήτημα της διαχείρισης των σκουπιδιών, με τελευταίο παράδειγμα τον αγώνα των κατοίκων της Κερατέας, αλλά και οι συλλογικότητες που συγκροτήθηκαν πάνω σε αυτό το θέμα, υπογραμμίζουν την σπουδαιότητα του για όλους και όλες και ταυτόχρονα δείχνουν και κατά κάποιον τρόπο τη λύση, γιατί σε μεγάλο βαθμό η λύση είναι ο κοινωνικός έλεγχος και η συμμετοχή των ανθρώπων στα ζητήματα που τους αφορούν.
Οφείλουμε λοιπόν στην αριστερά να απαντήσουμε σε αυτά τα ζητήματα δείχνοντας τον δικό μας δρόμο και κάνοντας την δική μας πρόταση. Πρόταση που στηρίχτηκε σε μεγάλο βαθμό στην δουλειά των πολλών εκείνων ανθρώπων που έχουν ασχοληθεί με τα ζητήματα της διαχείρισης των σκουπιδιών προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος. Διότι όταν ξέρεις ποιες είναι αυτές οι αρχές με βάση τις οποίες προσδιορίζεις και το στόχο που έχεις για τα σκουπίδια, τότε βρίσκεις σχετικά εύκολα τον τρόπο να υπηρετήσεις αυτό το στόχο. Το πρόβλημα της κυβέρνησης και των κυβερνήσεων γενικά, μέχρι σήμερα, ήταν, πως δεν υπήρχε κανένας σχεδιασμός, κανένας στόχος και πολύ περισσότερο κανένα ενδιαφέρον για τον κάτοικο και το περιβάλλον. Αντιθέτως όλοι οι σχεδιασμοί ήταν πρόχειροι και με στόχο να βολευτούν διάφορα συμφέροντα γύρω από τα σκουπίδια που ως γνωστόν είναι χρυσοφόρα επιχείρηση. Δεν είναι τυχαίο πως οι «φίλοι» μας που ενδιαφέρονται να επενδύσουν στην Ελλάδα, τώρα που πουλιέται σε τιμή ευκαιρίας, μιλάνε κυρίως για τους τομείς της ενέργειας και της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Αντίθετα από τις πολιτικές των κυβερνήσεων του δικομματισμού, για μας η προστασία του περιβάλλοντος και των φυσικών πόρων ως δημόσιων αγαθών καθώς και η εξορθολογισμένη διαχείρισή τους είναι ο βασικότερος παράγοντας για την όποια ανάπτυξη (στον πρωτογενή τομέα, στον τουρισμό , στην μεταποίηση κ.λπ) και αποτελεί ακρογωνιαίο λίθο μιας βιώσιμης ανάπτυξης. Όλα αυτά δηλαδή που σήμερα πωλούνται σε κάθε είδους δανειστή υποθηκεύοντας το μέλλον της κοινωνίας και των επόμενων γενεών.
Φίλοι και φίλες, συντρόφισσες και σύντροφοι χρειαζόμαστε πολιτική διαχείρισης των στερεών αποβλήτων που σχεδιάζεται με κύρια συνιστώσα την προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα την εξοικονόμηση φυσικών πόρων και την πρόληψη της ρύπανσης, άρα πρέπει να αποσκοπεί στην πρόληψη της δημιουργίας αποβλήτων, στην ελαχιστοποίηση της παραγωγής αποβλήτων και στην ελαχιστοποίηση της επικινδυνότητας αυτών. Και βέβαια μιλάμε πάντα για δημόσια διαχείριση και κοινωνικό έλεγχο.
Απορρίπτουμε τον Περιφερειακό Σχεδιασμό Διαχείρισης Αποβλήτων και προτείνουμε ένα μοντέλο διαχείρισης σύγχρονο και φιλικό στο περιβάλλον, με άξονες προτεραιότητας την αποκέντρωση των δραστηριοτήτων, τη μικρή κλίμακα, την ενθάρρυνση της κοινωνικής συμμετοχής και τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα στη διαχείριση
των απορριμμάτων.
Τι κάνουμε στα πλαίσια μιας τέτοιας πολιτικής διαχείρισης των στερεών αποβλήτων;:
•    πρόληψη παραγωγής αποβλήτων, που αποτελεί βασικό και κύριο στόχο
•    μείωση παραγωγής τους
•    ανακύκλωση -επαναχρησιμοποίηση
•    και ασφαλή διάθεση των υπολειμμάτων
Αυτά βέβαια στα πλαίσια ενός σχεδιασμού με κεντρικό άξονα την ανακύκλωση επαναχρησιμοποίηση και την μείωση κατά πολύ των υπολειμμάτων, διότι, το τι σχεδιάζουμε έχει να κάνει με το που στοχεύουμε, όπως έλεγα πριν. Αν στοχεύουμε τελικά στην καύση των απορριμμάτων, όπως φαίνεται πως στοχεύει η κυβέρνηση πρέπει να παράγουμε πολλά σκουπίδια, για να κερδίζει ο επενδυτής και να τον συμφέρει τέτοιου είδους επένδυση. Εδώ να πω, αν και έχουμε πει πολλές φορές, ότι επειδή συστηματικά γίνονται σχεδιασμοί για την εγκατάσταση εργοστασίων καύσης και παραγωγής ενέργειας από σκουπίδια ανά την Ελλάδα, πρέπει συνεχώς να διατυμπανίζουμε ότι η Αριστερά, και τα κινήματα πολιτών, οφείλουν να αντιπαρατίθενται στην προοπτική των μονάδων καύσης απορριμμάτων για πολλούς λόγους.
Καταρχήν τους γνωστούς περιβαλλοντικούς. Με την καύση εκλύονται επικίνδυνοι ρύποι, με σωρευτική επίδραση στην υγεία. Επιπλέον, τα τοξικά υπολείμματά της απαιτούν ειδικούς χώρους για την «ασφαλή» διάθεσή τους. Και όπως σωστά είχε επισημάνει ο Χάρης Κωνσταντάτος σε ένα κείμενό του, υπάρχει μέρος στην Ελλάδα που θα δέχονταν μια αποθήκη τέτοιων αποβλήτων; Υπάρχει εμπιστοσύνη ότι η ελληνική Πολιτεία και διοίκηση μπορεί να παρακολουθήσει τη ρύπανση και να ελέγξει τα εργοστάσια καύσης; Μάλλον όχι.
Και φυσικά να μην προσπερνάμε, εκτός του ότι είναι πανάκριβη λύση και πανάκριβη τεχνολογία, το πολύ σημαντικό ζήτημα της εξάρτησης από μια τεχνολογία που βασίζεται σε πολύ εξειδικευμένες και εισαγόμενες πατέντες, και που, πρέπει να αποφεύγουμε, όχι μόνο για την καύση αν θέλετε, τέτοιες τεχνολογίες που τις έχει μόνο ένας κάποιος επιχειρηματίας που θα εξαρτώνται τα πάντα από αυτόν. Επιπλέον με αυτόν τον τρόπο πάντα θα είμαστε στο έλεος μιας τεχνολογίας αποκλειστικά εισαγώμενης που δεν θα βοηθά καθόλου την ανάπτυξη τεχνολογιών στη χώρα ή και άλλων παράπλευρων δραστηριοτήτων. Και φυσικά η επιλογή της καύσης των απορριμμάτων θα βάλει ταφόπλακα στην ανακύκλωση: Τα εργοστάσια αυτά, όπως είπαμε και πριν λειτουργούν στη βάση πολυετών συμβάσεων που δεσμεύουν την τοπική αυτοδιοίκηση η οποία, όχι μόνο δεν θα έχει κίνητρο για να εφαρμόσει την ανακύκλωση, αλλά αντίθετα θα φροντίζει για την απρόσκοπτη τροφοδοσία τους με πλαστικά, χαρτί και οργανικά.
Και φυσικά να πούμε σε όλους τους τόνους ότι δεν πληρώνουμε για τα εργοστάσια καύσης.
Για να επανέλθω στο σχεδιασμό που εμείς προτείνουμε θα πρέπει αυτός ο δικός μας σχεδιασμός, να λαμβάνει υπόψη του πολλούς παράγοντες. Την οικονομία, τις κοινωνικές συνθήκες, την τοπογραφία των περιοχών, την μορφολογία των εδαφών, το μέγεθος της εγκατάστασης, τον αν μιλάμε για στεριά ή για νησιά με άλλα χαρακτηριστικά, και πάει λέγοντας. Αυτό δεν έγινε ποτέ στην Ελλάδα.
Επίσης θα πρέπει να επισημαίνουμε τον κομβικό ρόλο των ελέγχων που επίσης δεν υπήρξαν ποτέ. Για το τι, για παράδειγμα είναι αυτό που μπαίνει σʼ ένα ΧΥΤΥ, που τελευταία έγινε της μόδας λόγω Κερατέας. Ουσιαστικά στα ΧΥΤΥ μπαίνουν και επικίνδυνα απόβλητα, λόγω έλλειψης ελέγχων, αλλά ούτως ή άλλως ΧΥΤΥ δεν σημαίνει ότι τα υπολείμματα που μπαίνουν είναι αδρανή, παρόλο που καλλιεργείται μια τέτοια ψευδαίσθηση για να αποσπάται ευκολότερα η συναίνεση. Θέλω να πω πως η πρότασή μας είναι για ενίσχυση των συστημάτων ανακύκλωσης και επαναχρησιμοποίησης, και ταυτόχρονα επειδή αυτά θα αποδώσουν μετά από κάποιο καιρό βλέπουμε και το τι γίνεται με τα απόβλητα που παράγονται ως τότε και πως τα διαχειριζόμαστε. Γιʼ αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει περιβαλλοντική παρακολούθηση και μηχανισμός ελέγχου. Αυτό πάντα πρέπει να το υπολογίζουμε στις προτάσεις μας. Και φυσικά δεν χρειάζεται να πούμε ότι μηχανισμούς ελέγχου που να λειτουργούν, διασφαλίζει μόνο η δημόσια χρηματοδότηση και ο κοινωνικός έλεγχος.
Οι άξονες της πρότασής μας περιληπτικά είναι
απαίτηση για ένα ριζικά νέο σχεδιασμό διαχείρισης των απορριμμάτων με την φιλοσοφία που ήδη περιγράφηκε
προτεραιότητα στις δράσεις σε επίπεδο δήμου, γειτονιάς, χώρων εργασίας και κατοικίας, με σκοπό: την επαναχρησιμοποίηση και την ανάκτηση υλικών, μέσω της διαλογής στη πηγή, της ανακύκλωσης, της κομποστοποίησης μικρής κλίμακας και της ανάπτυξης δικτύου συλλογής ειδικών ρευμάτων αποβλήτων (π.χ. επικίνδυνα).
σύστημα αποκεντρωμένων εγκαταστάσεων διαχείρισης απορριμμάτων, σε επίπεδο μεγάλων δήμων ή ομάδων δήμων2.
εγκαταστάσεις διαχείρισης σε επίπεδο περιφέρειας ή μεγάλων ομάδων δήμων, με μονάδα ΧΥΤΥ – μη επικινδύνων αποβλήτων ή /και εγκατάσταση διαχωρισμού - επεξεργασίας σύμμεικτων απορριμμάτων
εγκαταστάσεις, διαπεριφερειακού επιπέδου, προσωρινής αποθήκευσης, επεξεργασίας και τελικής διάθεσης των επικινδύνων και νοσοκομειακών απορριμμάτων.
Τέλος θα ήθελα να επισημάνω ότι όλες οι προτάσεις που προέρχονται από την πλευρά του κυβερνητικού στρατοπέδου, της αντιπολίτευσης, των επιχειρηματιών κ.λ.π έχουν βασικό στόχο την ιδιωτικοποίηση της όλης αλυσίδας, από την συλλογή μέχρι την τελική διαχείριση. Σε αυτό έχουμε επανειλημμένως τοποθετηθεί, και στη βουλή σε όλα τα σχετικά νομοσχέδια, με προφανή θέση κατά της ιδιωτικοποίησης που το μόνο που εγγυάται είναι ζημιά στο περιβάλλον, μεγάλη οικονομική επιβάρυνση στους Δημότες και απολύσεις στους Δήμους.
 Αγαπητοί φίλοι και φίλες στην εποχή της απολύτου φτώχειας και της απόπειρας διάλυσης κάθε πεδίου δικαιωμάτων που προσπαθεί να επιβάλλει η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της έλληνες και ευρωπαίοι, με τον πιο βίαιο και ανήθικο τρόπο, είναι πολύ σημαντικό να αναδείξουμε τις προτάσεις της αριστεράς σε τόσο καίρια ζητήματα. Προβάλλουμε θέσεις, όχι μόνο στο ζήτημα αυτό, που είναι ικανές να βγάλουν τον κόσμο από το αδιέξοδο που τεχνηέντως του έχει επιβληθεί. Δεν υπάρχει κανένα αδιέξοδο. Υπάρχει μόνο η επιθυμία του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του νεοφιλελευθερισμού να λεηλατήσουν κάθε τι που έχει απομείνει και να φτιάξουν τον νέο εργαζόμενο-δούλο χωρίς δικαιώματα και τον πολίτη χωρίς πόρους και χωρίς αξιοπρέπεια. Γιʼ αυτό για μας υπάρχει μόνο άλλος δρόμος. Της αντίστασης, της αξιοπρέπειας, της αλληλεγγύης και της άλλης προοπτικής για την κοινωνία μας, για την φύση, για τις επόμενες γενιές.

Δευτέρα 24 Οκτωβρίου 2011

Ο Δήμαρχος Ελευσίνας Γιώργος Αμπατζόγλου δεν είναι πια μαζί μας ! ! !


 

 
Τη μάχη που έδινε τους τελευταίους μήνες με την επάρατη νόσο έχασε σήμερα το απόγευμα ο Δήμαρχος Ελευσίνας Γιώργος Αμπατζόγλου, αφήνοντας ένα δυσαναπλήρωτο κενό στην πόλη και την αυτοδιοίκηση.Ο Γιώργος Αμπατζόγλου γεννήθηκε το 1952 στην Ελευσίνα, στην οποία και διέμενε μόνιμα ως τον θάνατό του.
Ήταν παντρεμένος και πατέρας δυο παιδιών.
Το 1974 αποφοίτησε από τη σχολή Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ.
Η διπλωματική του εργασία με θέμα τη ρύπανση της θάλασσας της Ελευσίνας βραβεύτηκε, ενώ η διδακτορική του διατριβή το 1988 με θέμα την εξέλιξη της ρύπανσης και των ρυπαντικών φορτίων στον Κόλπο της Ελευσίνας αρίστευσε.
Ήταν επιστημονικός συνεργάτης του ΕΜΠ σε θέματα περιβάλλοντος.
Είχε δημοσιεύσει σε ελληνικά και διεθνή επιστημονικά περιοδικά αλλά και ανακοινώσει σε περιβαλλοντικά συνέδρια 10 εργασίες για τη ρύπανση της Ελευσίνας.
Από το 1976 μέχρι το 2003 απασχολήθηκε σε βιομηχανία ανακύκλωσης αλουμινίου και σε βιομηχανία Διαχείρισης και Αξιοποίησης αποβλήτων.
Είχε ενεργό συμμετοχή στις εκδηλώσεις του αντιδικτατορικού αγώνα και στην κατάληψη του Πολυτεχνείου.
Επί 30 χρόνια συμμετείχε ενεργά και πολύπλευρα στην κοινωνική ζωή της Ελευσίνας έχοντας συμμετοχή σε εργατικούς αγώνες, σε αγώνες για το Νοσοκομείο, τη βιομηχανική ρύπανση και την ποιότητα ζωής των κατοίκων.
Από το 1978 μέχρι το 2003 εκλέγεται Δημοτικός Σύμβουλος. Δημιούργησε το πρώτο στη χώρα μας δημοτικό σταθμό ελέγχου της ρύπανσης (ΣΕΛΕΡ) στο Θριάσιο Πεδίο.
Είχε καταθέσει προσφυγές στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα Ελληνικά Δικαστήρια για θέματα ποιότητας ζωής των κατοίκων της Ελευσίνας και προκάλεσε την επίσκεψη ομάδας Ευρωβουλευτών τον Οκτώβριο 1995.
Οι προσφυγές υποχρέωσαν την Κυβέρνηση να χαρακτηρίσει τον Κόλπο της Ελευσίνας ευαίσθητη περιοχή και να υλοποιήσει την κατασκευή της αποχέτευσης των ακαθάρτων και του βιολογικού καθαρισμού της περιοχής.
Στις εκλογές του 2000 εκλέγεται βουλευτής στο Νομό Αττικής.
Στις Δημοτικές εκλογές του 2002 εκλέγεται Δήμαρχος Ελευσίνας.
Το 2003 παραιτείται από βουλευτής και αναλαμβάνει καθήκοντα Δημάρχου.
Ως Δήμαρχος άλλαξε τη φυσιογνωμία της Ελευσίνας και από πόλη πρότυπο της ρύπανσης την μετατρέπει σε πόλη πρότυπο της βιώσιμης και πράσινης ανάπτυξης.
Με πρωτοβουλία του υλοποιείται το έργο της αποχέτευσης λυμάτων στην ευρύτερη περιοχή της Ελευσίνας, το οποίο αποτελεί το μεγαλύτερο έργο υποδομής και περιβαλλοντικής προστασίας.
Προώθησε την ανακύκλωση και την αξιοποίηση των αστικών αποβλήτων, ώστε η Ελευσίνα να απαλλαγεί από τον ΧΥΤΑ.
Εφήρμοσε πιλοτικά προγράμματα λιπασματοποίησης και του συστήματος Πληρώνω Όσο Πετάω.
Είχε κληθεί να ανακοινώσει και να παρουσιάσει τις προσπάθειες της Ελευσίνας σε συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Με πολεοδομικές παρεμβάσεις και τη συνολική δραστηριότητα του Δήμου:
- Εφαρμόστηκε το σχέδιο και διανοίχτηκαν δρόμοι που εκκρεμούσαν επί δεκαετίες
- Μειώθηκαν οι όροι δόμησης
- Εκπονήθηκαν 10 πολεοδομικές μελέτες για την δημιουργία νέων περιοχών κατοικίας και οργάνωσης των περιοχών επαγγελματικών χρήσεων
- Προωθήθηκε η ανάκτηση και αξιοποίηση των παλαιών βιομηχανικών κτιρίων στην παραλία της Ελευσίνας και η ανάκτηση τμήματος των ακτών μετά από έναν αιώνα.
- Διπλασιάστηκε το ποσοστό πρασίνου και κοινοχρήστων χώρων
- Διπλασιάστηκε η κτιριακή και αθλητική υποδομή
- Διπλασιάστηκε ο μηχανολογικός εξοπλισμός κυρίως σε μηχανήματα καθαριότητας
- Αναδείχτηκε η πολιτιστική κληρονομιά της Ελευσίνας με τις εκδηλώσεις ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ, οι οποίες πραγματοποιούνται σε παλαιά και αργούντα βιομηχανικά κτίρια.
- Υποβλήθηκαν και χρηματοδοτήθηκαν περισσότερες από 20 προτάσεις και προγράμματα και εξασφαλίστηκαν χρηματοδοτήσεις πλέον των 20 εκατ.€
- Προωθήθηκε η ανάπλαση και δενδροφύτευση των παλαιών λατομείων εκτάσεως 350 στρ. στο εσωτερικό του οικιστικού ιστού.
- Βελτιώθηκαν τα οικονομικά του Δήμου, ώστε από ελλείμματα και κατασχετήρια το 2003 να έχει θετικό ταμειακό υπόλοιπο (5,3 εκατ. € στις 31/12/2009 και 4,2 εκατ. € στις 31/7/2010).

Από εμάς,
Θερμά συλλυπητήρια στους οικείους του ! ! !

Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2011

ΗΜΕΡΙΔΑ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ





Παρουσία αρκετών συμπολιτών μας στο Στρατουδάκειο πολιτιστικό κέντρο την Δευτέρα 10/10 πραγματοποιήθηκε η ημερίδα με θέμα : ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΞΕΛΙΞΕΙΣ.Ο καθηγητής εργατικού δίκαιου κ. Αλέξης Μητρόπουλος, ανέλυσε διεξοδικά όλες τις πτυχές του αντιλαϊκού μνημονίου και τις επιπτώσεις που έχει αυτό στις ζωές των πολιτών, έπειτα ο δημοτικός σύμβουλος των «ΕΝΕΡΓΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ» κ.Τάσος Δέσκος ανέφερε τις επιπτώσεις που έχει η πολιτική των μνημονίων-ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗ στην τοπική αυτοδιοίκηση. Τέλος παρεμβάσεις με ιδιαίτερο πολίτικο ενδιαφέρον πραγματοποίησαν οι κ.Παπαβασιλης και Σκουρλετης. Μετά την ολοκλήρωση της ημερίδας οι πολίτες έθεσαν αρκετά ερωτήματα προς τους ομιλητές που απασχολούν την καθημερινότητα τους.

ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΔΡΑΣΗΣ !

Κλιμάκωση του αγώνα με νέα 24ωρη απεργία όταν ψηφίζεται το πολυνομοσχέδιο


ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
Μετά και την σημερινή απόφαση της κυβέρνησης να ψηφίσει με συνοπτικές διαδικασίες και άρον-άρον το γνωστό πολυνομοσχέδιο έκτρωμα, είναι προφανές ότι γλιστράει στην  πιο αντιδημοκρατική και αντικοινοβουλευτική πρακτική.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο είναι επικίνδυνη γιατί καταστρέφει την  οικονομία και την κοινωνία αλλά και  γιατί κινείται  έξω από κάθε όριο δημοκρατικής και συνταγματικής νομιμότητας.
Η ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ προτείνει η 24ωρηΑπεργία στις 19 Οκτώβρη να  κλιμακωθεί με νέα  24ωρη Απεργία κατά την ημέρα συζήτησης και ψήφισης του πολυνομοσχεδίου.
Όλοι μαζί μπορούμε να τους ανατρέψουμε.
Η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων εδώ και καιρό τους δείχνει το δρόμο της αναχώρησης  οι ίδιοι  όμως έχουν αναγορεύσει σε αυτοσκοπό ζωής την παραμονή τους στην εξουσία.
Η κλιμάκωση των αγώνων μας μπορεί να επιταχύνει την  ανατροπή αυτής της κυβέρνησης και των πολιτικών της.
Το Εμείς ή Αυτοί  είναι το σύνθημα που όλους μας ενώνει.
12 Οκτωβρίου 2011

Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2011

ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ !!


 
ΑΛΕΞΗΣ Π. ΜΗΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΕΝ.ΥΠ.Ε.Κ.Κ.
Γραφείο Προέδρου ΕΝ.ΥΠ.Ε.Κ.Κ.
Αθήνα, 4-10-2011
ΘΕΑΤΡΟ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΤΩΤΑΤΟ ΜΙΣΘΟ !!
 
 
Άλλο ένα κακόγουστο θέατρο παίζεται εις βάρος του ελληνικού λαού με αφορμή την αξίωση των εκπροσώπων της Τριαρχίας να καταργηθεί ο κατώτατος μισθός των 751,39 ευρώ το μήνα (μικτά) της ΕΓΣΣΕ.
Ο Υπουργός Εργασίας ανέφερε, κατά τον Τύπο, «Αυτή η πρόταση αποτελεί
μεγάλη ανατροπή
….» και ότι θα ενημερώσει σχετικά τον πρωθυπουργό. Ο
κ.Πρόεδρος της ΓΣΕΕ την χαρακτήρισε «αιτία
πολέμου
», ενώ άλλοι κορυφαίοι συνδικαλιστές υποστήριξαν ότι «η τρόικα επέστρεψε στη χώρα μας σαν ταύρος
σε υαλοπωλείο
…» (εφημ. «Έθνος» της 4-10-2011). Βουλευτές του ΠΑΣΟΚ δήλωσαν
ότι «αυτός ο εργασιακός μεσαίωνας δεν
μπορεί να περάσει
». Ο πρωθυπουργός κ.Γεώργιος Παπανδρέου, όταν του τέθηκε
το ζήτημα, αναστατώθηκε και φέρεται ότι είπε «Δεν θα γίνουμε Ινδία» (εφημ. «Ελευθεροτυπία» της 4-10-2011, σελ.
2). Οι δημοσιογράφοι των πρωινών εκπομπών και των δελτίων ειδήσεων τα έβαλαν με
την …ανάλγητη τρόικα και τις βάρβαρες απαιτήσεις της. Η Αριστερά αρκέστηκε
στους συνήθεις -αν και ορθούς- κατηγορηματικούς αφορισμούς.
Η «θεσμική» όμως αλήθεια
είναι εντελώς διαφορετική!
Η υποχρέωση κατάργησης του
κατώτατου μισθού της ΕΓΣΣΕ, καθώς και της απαγόρευσης επέκτασης των κλαδικών συμβάσεων,
έχει ψηφιστεί με το ν. 3845/2010 (ΦΕΚ Α 65/6-5-2010). Συγκεκριμένα στην παρ. 7
του άρθρου 2 του νόμου αυτού ορίζεται ότι: «7.Οι
όροι των ομοιοεπαγγελματικών και επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των
αντιστοίχων όρων κλαδικών συμβάσεων εργασίας, καθώς και των εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας. Και οι
όροι των κλαδικών συμβάσεων εργασίας μπορούν να αποκλίνουν έναντι των
αντιστοίχων όρων εθνικών γενικών συλλογικών συμβάσεων εργασίας (…). Με απόφαση
του Υπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης μπορεί να ρυθμίζεται κάθε
αναγκαία λεπτομέρεια για την εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου αυτής.
».
Στον ίδιο νόμο μάλιστα θεσμοθετήθηκε και η πρώτη ρητή κατάργηση του κατώτατου
μισθού της ΕΓΣΣΕ, αφού για ανέργους ηλικίας μέχρι 24 ετών δόθηκε η δυνατότητα
να απασχολούνται με μισθό ίσο με το 80% του κατώτατου (άρθρο 2 παρ. 6).
Η δεύτερη εφαρμογή της
κατάργησης του κατώτατου μισθού έγινε με τον «ασφαλιστικό» νόμο «Λοβέρδου-Κουτρουμάνη»
(ν. 3863/2010-ΦΕΚ Α 115/15-7-2010), όπου στο άρθρο 74 παρ. 8 ορίζεται ότι: «…Οι εργοδότες που προσλαμβάνουν
νεοεισερχόμενους στην αγορά εργασίας ηλικίας κάτω των 25 ετών, θα τους αμείβουν
με το 84% του κατώτατου βασικού μισθού ή ημερομισθίου, όπως αυτό ορίζεται κάθε
φορά από την ΕΓΣΣΕ, αυτοδικαίως εντάσσονται σε πρόγραμμα του ΟΑΕΔ
…». Με την
παρ. 9 εξάλλου του ίδιου άρθρου του ως άνω νόμου ορίστηκε η αμοιβή των μαθητευομένων
νέων από 15 έως 18 ετών στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου ή μισθού της ΕΓΣΣΕ.
Τέλος, με το άρθρο 43 του
«Εφαρμοστικού» ν. 3986/2011 (ΦΕΚ Α 152/11-7-2011), επετράπη σε νέους ηλικίας
18-25 ετών να αμείβονται για εργασία μέχρις 24 μηνών με μισθό ό 20% χαμηλότερο
από τον κατώτατο οριζομένο, κατά περίπτωση, από την εθνική γενική, κλαδική,
ομοιοεπαγγελματική, επιχειρησιακή σύμβαση!!!
Από τα παραπάνω προκύπτει
σαφώς ότι, πλην των ήδη νομοθετημένων περιπτώσεων χαμηλότερων αμοιβών των
κατώτατων οριζομένων από τις οικείες συμβάσεις, όλοι οι μνημονιακοί βουλευτές ψήφισαν
την υποχρέωση κατάργησης και
του κατώτατου μισθού που προβλέπεται από την ΕΓΣΣΕ.
Είναι, ως εκ τούτου, λυπηρό που
οι αρμόδιοι υπουργοί που εισηγήθηκαν τους σχετικούς νόμους, οι βουλευτές που
τους ψήφισαν, οι συνδικαλιστικοί ηγέτες, αρκετοί επιστήμονες και δημοσιολόγοι,
ακόμη δε και ο πρωθυπουργός της χώρας, εμφανίζονται δήθεν αιφνιδιασμένοι «από τη νέα αυτή «σκληρή» απαίτηση της
τριαρχίας
».
Επειδή κανένας συν-Έλληνας
δεν πιστεύει ότι δεν ήξεραν τι ψήφιζαν, είναι καιρός να παύσει αυτή η
ιλαροτραγωδία και η παραπληροφόρηση του λαού, με δεδομένο πλέον ότι αυτή την
παράσταση την έχει δη πολλές φορές κατά τη διάρκεια  του μνημονιακού χρόνου.
Αξίζει βέβαια να σημειωθεί
ότι οι ρυθμίσεις στην αγορά εργασίας έχουν προ πολλού καταρρεύσει και ότι οι
ήδη νομοθετημένες απαιτήσεις της τρόικας έχουν γίνει πράξη από πολλούς
εργοδότες(!!), που όχι μόνο αξιώνουν ατομικές συμβάσεις εργασίας και μετατροπή
συμβάσεων αορίστου χρόνου σε ορισμένου χρόνου ή σε εκ περιτροπής εργασία ή με
διακεκομμένο/μερικό ωράριο κ.λπ., αλλά καθυστερούν (ή και αρνούνται) να
πληρώσουν τα αυθαιρέτως από τους ιδίους καθοριζόμενα ημερομίσθια και εισφορές.
Όλοι οι Έλληνες πρέπει να μάθουν
ότι η βάρβαρη αυτή θεσμική παρέμβαση έχει αναληφθεί ως υποχρέωση από την
6-5-2010, όταν πρωτοθεσπίστηκαν οι όροι της διάρρηξης των εργασιακών σχέσεων
του πολύπαθου ιδιωτικού τομέα, για να έρθει ύστερα και η σειρά του Δημοσίου,
όπως είχαμε επισημάνει.  Η δέσμευση
άλλωστε του Μνημονίου για εξομοίωση των όρων και αμοιβών της εργασίας ιδιωτικού
και δημόσιου τομέα, βρίσκεται σήμερα στην κρισιμότερη φάση υλοποίησής της.
Από τις ρυθμίσεις αυτές
βεβαίως εξαιρούνται όλα τα golden boys του ιδιωτικού τομέα, οι managers,  οι διευθύνοντες σύμβουλοι κ.λπ., οι οποίοι
αμείβονται με υψηλές αποδοχές, χωρίς κανέναν περιορισμό. Οι πολίτες απαιτούν,
ακόμη και από τους εκτελεστές των αποφάσεων της Τριαρχίας, αφού δεν μπορούν να
κάνουν τίποτε περισσότερο, τουλάχιστον να μην τους παραπληροφορούν και να μην τους
παραπλανούν.
Η αποκάλυψη όμως της πλήρους
αλήθειας βαρύνει τα κόμματα, τους συνδικαλιστικούς φορείς, τις κοινωνικές
οργανώσεις και τους δημοσιολόγους της Αριστεράς και του ευρύτατου
αντιμνημονιακού μετώπου, που -όπως φαίνεται από τα γενικότερα δημοσιεύματα του
Τύπου και την άγνοια της κοινής γνώμης- δεν έχουν ανταποκριθεί αποτελεσματικά
σ’αυτό το πρώτιστο καθήκον ενημέρωσης. Από τη γνώση της αλήθειας, εξάλλου, θα προκύψει
και η αναγκαία συνειδητοποίηση και η γενική πολιτική αντίδραση, για να
καταγγελθεί επιτέλους το διαρκώς και προς το χειρότερο επικαιροποιούμενο
Μνημόνιο και να γίνουν οι πολίτες κυρίαρχοι της μοίρας τους.-

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΚΑΘΑΡΙΖΟΥΜΕ
«ΤΟ ΒΟΥΡΚΑΡΙ ΜΑΣ»

ΚΥΡΙΑΚΗ 30 ΟΚΤΩΒΡΗ - 10.00πμ
Κάθε Χειμώνα το Βουρκάρι φιλοξενεί σημαντικούς πληθυσμούς από 127 διαφορετικά είδη πουλιών, πολλά εκ των οποίων είναι απειλούμενα και προστατευόμενα. Έχουμε επομένως την ελάχιστη υποχρέωση να προσφέρουμε «στους φτερωτούς μας φίλους» ένα καθαρό καταφύγιο για ξεκούραση και τροφοληψία. Σας καλούμε και φέτος να συμμετάσχουμε όλοι μαζί στον καθαρισμό του υγροβιοτόπου των Μεγάρων. Απαραίτητα εφόδια για τη συμμετοχή σας: κέφι, γαλότσες & παλιά ρούχα!

Ραντεβού την ΚΥΡΙΑΚΗ 30/10 στις 10.00πμ,
στο “Τείχος της Αγίας Τριάδας Μεγάρων”

*Αρωγός στην προσπάθειά μας θα είναι ο ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΑΡΕΩΝ*