Καύση απορριμμάτων ή Πόλεις χωρίς Σκουπίδια;

 

Ημερομηνία δημοσίευσης: 06/02/2011 (ΔΑΙΜΩΝ ΤΗΣ ΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ) 

 

ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΙΜΠΡΑΗΜ*

Ας ξεκινήσουμε από τα αυτονόητα. Η φύση δεν παράγει απορρίμματα. Στα φυσικά οικοσυστήματα, αυτό που θεωρείται απόβλητο από ένα οργανισμό, αποτελεί χρήσιμη πρώτη ύλη για κάποιον άλλο, και έτσι, τίποτα δεν χάνεται και συνεχίζεται αρμονικά ο αέναος κύκλος της ζωής.
Οι σύγχρονες ανθρώπινες κοινωνίες διαταράσσουν αυτόν τον κύκλο με τρεις τρόπους. Πρώτον, ο άνθρωπος έχει δημιουργήσει ένα ευρύ φάσμα ουσιών και υλικών που δεν υπήρχαν στη φύση ή δεν προϋπήρχαν σʼ αυτή τη μορφή. Τα πλαστικά είναι ένα καλό παράδειγμα. Ακόμη και το τυπωμένο χαρτί, είναι δύσκολο να αφομοιωθεί χωρίς παρενέργειες μέσω των φυσικών διεργασιών, αφού συνήθως περιέχει τοξικές λευκαντικές ουσίες και μελάνια με βαρέα μέταλλα.
Δεύτερον, οι ρυθμοί παραγωγής απορριμμάτων στις σύγχρονες βιομηχανικές κοινωνίες ξεπερνούν τη δυνατότητα των οικοσυστημάτων να αφομοιώσουν γρήγορα τα απορρίμματα με φυσικές διεργασίες, με αποτέλεσμα τη συσσώρευση τεράστιων όγκων σκουπιδιών που αποτελούν πλέον ένα μείζον πρόβλημα το οποίο καλούμαστε να διαχειριστούμε.
Τρίτον, αν και εξαρτώμαστε απολύτως από τη φύση για την απόληψη των πρώτων υλών που χρειαζόμαστε για την επιβίωσή μας, έχουμε διαχωρίσει τα δύο ρεύματα απόληψης και απόρριψης χρήσιμων υλικών, με αποτέλεσμα να επιβαρύνουμε διπλά. Τι κάνουμε λοιπόν; Η ʽορθοδοξίαʼ των ημερών επιτάσσει δύο ʽλύσειςʼ: το θάψιμο και το κάψιμο. Καμία από τις δύο δεν λύνει όμως το γόρδιο δεσμό των απορριμμάτων, αφού και οι δύο δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα στη ρίζα του. Με άλλα λόγια, βλέπουν τα απορρίμματα σαν πρόβλημα που πρέπει να ξεφορτωθούμε και όχι σαν χρήσιμες και πολύτιμες πρώτες ύλες που πρέπει να επανενταχθούν στην αέναη ροή της ύλης που κρατά τον πλανήτη μας ζωντανό. Η ταφή των απορριμμάτων, είτε σε ανεξέλεγκτες χωματερές, είτε σε ελεγχόμενους χώρους ʽυγειονομικής ταφήςʼ, έχει δεχθεί προ πολλού τα πυρά από πολλές πλευρές. Και δικαίως.
Η σπατάλη πρώτων υλών, η ρύπανση των υπόγειων υδροφορέων από τα τοξικά κατασταλάγματα, η πρόκληση πυρκαγιών, οι εκλύσεις τοξικών διοξινών από την εκούσια ή μη καύση των σκουπιδιών, η υποβάθμιση περιοχών, η αφόρητη δυσωδία, είναι μερικές μόνο από τις επιπτώσεις της επιλογής αυτής. Γιʼ αυτό άλλωστε και οι πολίτες των περιοχών που επιλέγονται για υποδοχή απορριμμάτων προς ταφή αντιδρούν και διαμαρτύρονται για την υποβάθμιση της ζωής τους. Ειδικότερα στην Ελλάδα, τα προβλήματα που θίξαμε παρουσιάζονται στον υπερθετικό βαθμό. Πάνω από χίλιες ανεξέλεγκτες χωματερές (και χιλιάδες μικρότεροι σκουπιδότοποι σε ρέματα και χέρσα γη), συνθέτουν μια εικόνα υποβάθμισης και ντροπής. Οι χωματερές αυτές αποτελούν τη σημαντικότερη πηγή έκλυσης διοξινών στη χώρα, επιβαρύνοντας την τροφική αλυσίδα και εν τέλει την υγεία όλων μας.
Ορθώς λοιπόν αποτελεί πολιτική επιλογή το κλείσιμο όλων των παράνομων και ανεξέλεγκτων χωματερών. Το ερώτημα βέβαια είναι τι θα τις αντικαταστήσει. Μία από τις προτεινόμενες επιλογές είναι η καύση των απορριμμάτων με ή χωρίς απόληψη ενέργειας. Είναι όμως η επιλογή αυτή λογική; Προστατεύει το περιβάλλον και τη δημόσια υγεία; Λύνει εν τέλει το πρόβλημα;
Η απάντηση είναι όχι. Η καύση απορριμμάτων (ή αλλιώς θερμική επεξεργασία) είναι ακριβή, αναποτελεσματική και επικίνδυνη μέθοδος διαχείρισης, η οποία δε συμβαδίζει με τις αρχές της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης και επιπλέον δεν είναι συμβατή με άλλες ηπιότερες μεθόδους διαχείρισης, όπως για παράδειγμα η ανακύκλωση και η κομποστοποίηση. Η απόρριψη της καύσης και γενικότερα όλων των συγγενών τεχνολογιών θερμικής επεξεργασίας των απορριμμάτων (αλλά και των βιομηχανικών και νοσοκομειακών αποβλήτων) βασίζεται σε μια σειρά από ισχυρά επιχειρήματα τα οποία συνηγορούν κατά της συγκεκριμένης τεχνολογίας.

Ρύπανση
Τα εργοστάσια καύσης αποβλήτων είναι άρρηκτα δεμένα με την έκλυση διοξινών και εκατοντάδων άλλων τοξικών ουσιών. Σε παγκόσμιο επίπεδο, η καύση των αποβλήτων θεωρείται η σημαντικότερη πηγή έκλυσης διοξινών, ενώ ταυτόχρονα ευθύνεται για ένα σημαντικό ποσοστό των εκλύσεων υδραργύρου στο περιβάλλον.

Ανεπαρκείς έλεγχοι – αδυναμία τήρησης των κανονισμών
Η σημερινή τεχνολογία δεν παρέχει τη δυνατότητα συνεχούς και αδιάλειπτης παρακολούθησης των συγκεντρώσεων των πιο τοξικών ρύπων. Οι όποιες μετρήσεις γίνονται, βασίζονται σε αμφίβολες μεθοδολογίες και υποβαθμίζουν το πραγματικό πρόβλημα. Ακόμη κι έτσι, τα περισσότερα εργοστάσια καύσης αποβλήτων δεν μπορούν να ανταποκριθούν στους ισχύοντες κανονισμούς για τον έλεγχο της ρύπανσης.
Η καύση ʽανακυκλώνειʼ το πρόβλημα, δεν το λύνει
Η καύση δεν εξαφανίζει τα απόβλητα και βέβαια δεν εξαλείφει τους ρύπους. Η εφαρμογή αντιρρυπαντικής τεχνολογίας έχει απλώς ως αποτέλεσμα τη μεταφορά του προβλήματος από την ατμόσφαιρα στο έδαφος και τα νερά.

Η καύση είναι με διαφορά η πιο ακριβή μέθοδος διαχείρισης των αποβλήτων
Τα σύγχρονα εργοστάσια καύσης αποτελούν πανάκριβη και συχνά απαγορευτική επιλογή, σε σχέση με εναλλακτικές μεθόδους διαχείρισης. Η υψηλή επένδυση που απαιτείται έχει οδηγήσει συχνά πολλές δημοτικές αρχές σε οικονομική κρίση και στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.

Η καύση είναι επιλογή εντάσεως κεφαλαίου και όχι εργασίας
Η καύση δημιουργεί λιγότερες θέσεις εργασίας σε σχέση με άλλες μεθόδους διαχείρισης, όπως για παράδειγμα η ανακύκλωση.

Η καύση σπαταλά ενέργεια
Μία ολοκληρωμένη ανάλυση του κύκλου ζωής της τεχνολογίας αυτής, δείχνει ότι συχνά η καύση σπαταλά περισσότερη ενέργεια απʼ αυτήν που παράγεται καίγοντας τα απόβλητα. Η ανακύκλωση αποτελεί σαφώς ορθολογικότερη επιλογή αν θέλουμε να εξοικονομήσουμε ενέργεια μέσω της διαχείρισης των απορριμμάτων.
Η καύση δεν είναι συμβατή με τις αρχές της βιώσιμης ανάπτυξης και της καθαρής παραγωγής
Η καύση δεν ανταποκρίνεται στα κριτήρια της καθαρής παραγωγής που περιλαμβάνουν τέσσερα τουλάχιστον προαπαιτούμενα:
- υψηλό βαθμό απόδοσης και καταστροφής των τοξικών ουσιών, συνδυαζόμενο με:
- συγκράτηση όλων των παραπροϊόντων
- αναγνώριση και καταγραφή όλων των παραπροϊόντων
- απουσία ανεξέλεγκτων εκλύσεων.
Η καύση δεν είναι επίσης συμβατή με τρεις βασικές αρχές του διεθνούς περιβαλλοντικού δικαίου:
- την αρχή της πρόληψης
- την αρχή της προφύλαξης, και
- τον περιορισμό της διασυνοριακής ρύπανσης.

Η λύση: Πόλεις χωρίς σκουπίδια
Τα τελευταία χρόνια, η Οικολογική Εταιρία Ανακύκλωσης και η Greenpeace σε συνεργασία με το WWF και το Δίκτυο Μεσόγειος SOS, έχουν επεξεργαστεί και καταθέσει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο διαχείρισης των απορριμμάτων προς την Πολιτεία και την τοπική αυτοδιοίκηση. Κεντρικός άξονας του προτεινόμενου μοντέλου είναι η επαναχρησιμοποίηση – κομποστοποίηση – ανακύκλωση των απορριμμάτων, αντί άλλων επικίνδυνων τεχνολογιών και μεθόδων διαχείρισης, όπως η ταφή και η καύση. Η λύση αυτή είναι όχι μόνο η πλέον ρεαλιστική, αλλά και αυτή με τα περισσότερα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη.
Κλείνοντας, μέσα σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, η οργή και ο πανικός είναι οι χειρότεροι σύμβουλοι. Όπως και σε πολλά άλλα καυτά ζητήματα που ταλανίζουν τη χώρα, το ουσιαστικό είναι να θέσουμε τα σωστά ερωτήματα για να βρούμε τις σωστές απαντήσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ερώτημα αν θα πρέπει να κατασκευάσουμε εργοστάσια καύσης είναι εκ του πονηρού, μιας και προωθείται από πλασιέ εταιριών που νοιάζονται για τη μεγιστοποίηση των κερδών τους και όχι για τη βιωσιμότητα του πλανήτη μας. Ήδη μέσα από το νόμο για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας η καύση απορριμμάτων επιδοτείται εν μέρει ως ανανεώσιμη τεχνολογία, κάτι που σημαίνει ότι πιθανόν στο μέλλον να επιβαρυνόμαστε μέσα από το τέλος ΑΠΕ για να πλουτίζουν συγκεκριμένοι επιχειρηματικοί όμιλοι που επένδυσαν σε μία επικίνδυνη τεχνολογία.
Στο μόνο λογικό ερώτημα που μπορεί και οφείλει να θέσει κανείς, το ερώτημα δηλαδή ʽποιός είναι ο πιο αποδοτικός και φιλικός προς το περιβάλλον τρόπος για να διαχειριστούμε τα σκουπίδια μας;ʼ, η απάντηση είναι μονοσήμαντη. Μείωση-Επαναχρησιμοποίηση- Ανακύκλωση. Το τρίπτυχο αυτό εγγυάται την αειφορία και είναι το μόνο που μπορεί να μας οδηγήσει σε ένα βιώσιμο μέλλον. Είναι το μόνο που μπορεί να κάνει τις ʽΠόλεις χωρίς σκουπίδιαʼ μια πραγματικότητα στα χρόνια που έρχονται. Η επιλογή είναι δική μας. B

Σημείωση
Μπορείτε να βρείτε αναλυτικά πληροφορίες για την καύση απορριμμάτων και την εναλλακτική πρόταση των περιβαλλοντικών ΜΚΟ στην ιστοσελίδα www.greenpeace.gr

* Συντονιστής Εκστρατειών
Ελληνικό Γραφείο της Greenpeace

Η ΑΤΤΙΚΗ ΓΕΜΙΖΕΙ ΤΣΙΜΕΝΤΟ 730.000 τ.μ. νέα Malls

Της ΧΑΡΑΣ ΤΖΑΝΑΒΑΡΑ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 17/2)

Νέα εμπορικά κέντρα, με συνολική επιφάνεια 730.000 τετραγωνικών, κατασκευάζονται ή ετοιμάζονται να «ξεφυτρώσουν» στην Αττική. Πρόκειται για 15 καινούργια Malls, από τα οποία τα 12 είναι πάνω από 30.000 τετραγωνικά και μάλιστα ένα θα φτάνει τα 120.000 τετραγωνικά και θα είναι το μεγαλύτερο της χώρας. Θα προστεθούν στα 18 που ήδη λειτουργούν, αλλά είναι μικρότερης κλίμακας, αφού η συνολική τους επιφάνεια είναι περίπου 550.000 τετραγωνικά, με το μεγαλύτερο να φτάνει τα 80.000 τετραγωνικά.

Αν υλοποιηθούν όλες οι εξαγγελίες θα υπερδιπλασιαστεί η σημερινή αναλογία εμπορικών κέντρων ανά κάτοικο, που διαμορφώνεται στα 50 τετραγωνικά, παραμένοντας σε απόσταση βέβαια από το μέσο όρο της Ευρώπης των 27 που φτάνει τα 150 τετραγωνικά. Θα είναι όμως ο οριστικός «θάνατος του εμποράκου» και το τελειωτικό χτύπημα στο δομημένο περιβάλλον της Αττικής, που «ξεχειλώνει» χωρίς κανόνες και σεβασμό στον πολίτη, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση του κέντρου της Αθήνας και των παραδοσιακών εμπορικών γειτονιών των περιφερειακών δήμων.
Εχει ενδιαφέρον ότι τα 18 Malls της πρώτης «γενιάς» αναπτύχθηκαν την τελευταία δεκαετία και κατά 75% βρίσκονται μέσα στο λεκανοπέδιο. Μάλιστα τρία από αυτά λειτουργούν στο ιστορικό κέντρο. Μόνον τρία και με συνολική επιφάνεια 150.000 τετραγωνικών κατασκευάστηκαν εκτός λεκανοπεδίου, δύο στην αναπτυσσόμενη περιοχή των Μεσογείων και ένα στο Θριάσιο. Η άναρχη χωροθέτησή τους προκαλεί στις περισσότερες περιπτώσεις κυκλοφοριακή συμφόρηση. Είναι ενδεικτικό ότι μόνο δύο από τα 18 εμπορικά κέντρα που ήδη λειτουργούν εξυπηρετούνται από μέσα σταθερής τροχιάς. Σχεδόν στο σύνολό τους πρόσθεσαν νέο «τσιμέντο» στο λεκανοπέδιο, αφού μόνο ένα αξιοποίησε βιομηχανικό κτήριο που είχε πάψει να λειτουργεί και άλλο ένα στεγάζεται σε ολυμπιακό ακίνητο.
Η επόμενη «γενιά» των 15 νέων κέντρων κινείται κυρίως προς τα δυτικά και τα νότια, με σημεία αναφοράς τον Βοτανικό και τον Πειραιά, αλλά και μεγάλους οδικούς άξονες, όπως ο Κηφισός και η Πειραιώς. Σε εκκρεμότητα είναι οι προγραμματισμοί για τα εμπορικά κέντρα στο πάλαι ποτέ «Μινιόν», στο κεντρικό συγκρότημα του ΟΣΕ στο σταθμό Λαρίσης, στο τέρμα της γραμμής του Ηλεκτρικού στον Πειραιά και του ΟΛΠ στην θέση «Παλατάκι». Τρία έχουν χωροθετηθεί σε πρώην ολυμπιακές εγκαταστάσεις στον Αγιο Κοσμά, το Γαλάτσι και το Ολυμπιακό Χωριό.
Για την Περιφέρεια Αττικής δεν προβλέπεται διαδικασία αδειοδότησης των νέων εγκαταστάσεων, όπως ισχύει σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Βέλγιο, Δανία, Ισπανία, Γαλλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Λουξεμβούργο, Πορτογαλία και Γερμανία). Οι επενδυτές είναι υποχρεωμένοι για εμπορικά κέντρα μεγάλης επιφάνειας να υποβάλλουν μελέτες περιβαλλοντικών και κυκλοφοριακών επιπτώσεων. Ειδικά στην περίπτωση της Γαλλίας, που έχουν θεσμοθετηθεί μέτρα από το 1973, αποδείχθηκε ότι δεν λειτούργησαν προστατευτικά για τα μικρά και μεσαία καταστήματα, αλλά βοήθησαν στην πολεοδομική οργάνωση των μεγάλων αστικών κέντρων.
Τα ενδιαφέροντα αυτά στοιχεία παρουσιάστηκαν χθες σε ημερίδα που οργάνωσε ο Οργανισμός Αθήνας και η Εθνική Συνομοσπονδία Ελληνικού Εμπορίου, στο πλαίσιο του διαλόγου για το νέο Ρυθμιστικό της Αττικής. Ο Γιάννης Πολύζος, πρόεδρος του Οργανισμού Αθήνας, ζήτησε τη θέσπιση κινήτρων για τη διατήρηση των μικρών επιχειρήσεων, που εξασφαλίζουν ζωντάνια σε περιοχές κατοικίας και ιδιαίτερα στο κέντρο. Τάχθηκε υπέρ της ισόρροπης ανάπτυξης του εμπορίου στο σύνολο της Περιφέρειας Αττικής και παραδέχθηκε ότι δύσκολα θα λειτουργήσουν κανονιστικά μέτρα σε εποχή οικονομικής κρίσης. *

!

Η δημιουργία νέων εμπορικών κέντρων θα αποβεί μοιραία για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, υποστήριξε ο πρόεδρος της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, Βασίλης Κορκίδης.

Οπως ανέφερε, μέσα στα επόμενα χρόνια θα υπάρχουν περίπου 1,3 εκατ. τετραγωνικά μέτρα εκμισθωμένης επιφάνειας μεγάλων εμπορικών κέντρων

Πράσινο φως για φωτοβολταϊκά σε διατηρητέα κτήρια και ιστορικά τμήματα πόλεων

Ναι στην εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων σε περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, παραδοσιακούς οικισμούς, ιστορικά τμήματα πόλεων και σε διατηρητέα κτήρια -αρκεί να μην απαγορεύεται- λέει τώρα το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας.
Στην υπουργική απόφαση που υπέγραψε χθες η Τίνα Μπιρμπίλη, σε μια προπάθεια να ξεκαθαριστούν πολλά θολά σημεία του θεσμικού πλαισίου για τα φωτοβολταϊκά, διευκρινίζεται πως η εγκατάσταση σε τέτοιες περιοχές θα επιτρέπεται μόνο εφόσον δεν απαγορεύεται από σχετικά διατάγματα ή άλλες αποφάσεις για την προστασία τους.
Προϋπόθεση δε για την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών είναι να τοποθετούνται σε ακάλυπτους χώρους κτηρίων και σε σημεία μη ορατά από κοινόχρηστους χώρους. Ειδικότερα για τις περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους, τα συστήματα προβλέπεται ότι θα πρέπει να «εναρμονίζονται κατά το δυνατόν με τον περιβάλλοντα χώρο», ενώ απαγορεύεται η διάνοιξη ή διαπλάτυνση δρόμων.
Σε κάθε περίπτωση θα απαιτείται έγκριση από την Επιτροπή Πολεοδομικού και Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, ενώ, όπου απαιτείται έγκριση από το υπουργείο Τουρισμού και Πολιτισμού, ο ενδιαφερόμενος θα πρέπει να υποβάλλει σκαρίφημα και φωτογραφίες του χώρου.
Σε ό,τι αφορά την εγκατάσταση φωτοβολταϊκών συστημάτων μέχρι 100 kw σε σπίτια και άλλα κτήρια, η υπουργική απόφαση διευκρινίζει ότι μπορεί να γίνει σε δώμα, στέγη, στέγαστρα βεράντας και προσόψεις σκιάστρων. Δεν απαιτείται οικοδομική άδεια, ούτε έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας. Ο ενδιαφερόμενος υποβάλλει έγγραφη γνωστοποίηση εργασιών και εκπόνησης μελέτης εγκατάστασης προς τον ΔΕΣΜΗΕ.
Για συστήματα άνω των 100 kw χρειάζεται έγκριση εργασιών δόμησης μικρής κλίμακας και δήλωση στατικής επάρκειας του κτηρίου από πολιτικό μηχανικό.
Φωτοβολταϊκά συστήματα απαγορεύεται να εγκαθίστανται σε αδόμητα οικόπεδα εντός σχεδίου. Για την εγκατάσταση σε γήπεδα μη άρτια και μη οικοδομήσιμα καθορίζονται απολύτως αναγκαίες κατασκευές (στύλος της ΔΕΗ, προκατασκευασμένος οικίσκος ηλεκτρονικού εξοπλισμού μέχρι 15 τ.μ, και ύψους μέχρι 2,5 μέτρων, και συρματόπλεγμα μέχρι 2,5 μέτρων). Με άλλη ρύθμιση καθίσταται δυνατή η εγκατάσταση όσων οικίσκων εγκατάστασης ηλεκτρονικού εξοπλισμού είναι απαραίτητοι, ανεξαρτήτως της συνολικής εγκατεστημένης ισχύος τους.
Παράλληλα, αυξάνονται οι ελάχιστες αποστάσεις των εγκαταστάσεων από τα όρια γηπέδου, επιτρέποντας την αξιοποίηση μεγαλύτερου ποσοστού κάλυψης γηπέδου. Το φωτοβολταϊκό σύστημα και ο οικίσκος πρέπει να απέχουν από τα όρια των γηπέδων κατά 2,5 μέτρα, όταν το ύψος από το έδαφος είναι ανάλογο, και 5 μέτρα όταν το μέγιστο ύψος του εξοπλισμού είναι μέχρι 2,5 μέτρα.

 

 

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΕΩΡΓΑΣ (ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ)

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ 1ΟΥ ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ν. ΠΕΡΑΜΟΥ

ΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ ΚΗΔΕΜΟΝΩΝ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ ΠΟΥ ΔΙΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Ο ΔΗΜΟΣ ΜΕΓΑΡΕΩΝ ΜΕ ΤΗΝ «ΕΥΓΕΝΗ ΧΟΡΗΓΙΑ» ΤΩΝ ΕΛΠΕ ΚΑΙ GOODΥS

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΓΟΝΕΩΝ

1ΟΥ ΔΗΜ. ΣΧΟΛΕΙΟΥ Ν. ΠΕΡΑΜΟΥ

Από: mipapa69@otenet.gr (megara press)

Στη συζήτηση που έγινε ανάμεσα σε Μαζικούς Φορείς και το Δήμο Μεγαρέων για τις Αποκριάτικες εκδηλώσεις, μάθαμε πως όλες αυτές θα πραγματοποιηθούν με την «ευγενή χορηγία» των ΕΛΠΕ (ΠΕΤΡΟΛΑ) και των Goody's. Μάθαμε λοιπόν, πως αυτή η στιγμή «χαράς και ξεφαντώματος» των πολιτών χρηματοδοτείται από αυτές τις επιχειρήσεις. Πολύ φοβόμαστε πως στο μέλλον τα διλλήματα αυτά θα πυκνώσουν. Φοβόμαστε πως ο Δήμος θα δηλώνει «ανήμπορος» να καλύψει ανάγκες και θα εμφανίζονται «οι σωτήρες χορηγοί» να τις καλύπτουν! Και βέβαια, η ζωή έχει δείξει πως πίσω από τις « αγαθοεργίες» πάντοτε υπάρχουν και ανταλλάγματα.

Οι σκέψεις αυτές δεν πηγάζουν από τη «στείρα αντιπολίτευση» ούτε από «δικαιολογίες, γιατί δε θέλουν οι κυρίες να δουλέψουν», αλλά από τη σκληρή πραγματικότητα:

Αγωνιζόμαστε ως Σύλλογος για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία και βλέπουμε τα κονδύλια για την Παιδεία να μειώνονται όλο και περισσότερο. Ακούμε πως αργά ή γρήγορα τα σχολεία για να λειτουργήσουν «με αξιοπρέπεια» θα αναγκαστούν να αναζητήσουν χορηγούς. Ήδη κάποια έχουν αρχίσει!

Αγωνιζόμαστε ως Σύλλογος κι ως άνθρωποι για Δημόσια Δωρεάν Υγεία κι ακούμε πως ήδη κάποιοι Δήμοι συνεργάζονται με Ιδιωτικά Κέντρα, που κάνουν εξετάσεις με έκπτωση σε συνταξιούχους! (Μας αφορά, γιατί βλέπετε, κάποια στιγμή θα γεράσουμε κι εμείς…)

Αγωνιζόμαστε, γιατί ως Σύλλογος κι εργαζόμενοι που φροντίζουμε για το ψωμί των παιδιών μας, ακούμε πως οι Δήμοι θα λειτουργήσουν «κοινωνικά παντοπωλεία» και Κέντρα Συσσιτίων, που θα εξασφαλίζουν φαΐ σε συμπολίτες μας που πεθαίνουν της πείνας! (Μας αφορά, βλέπετε, γιατί πολλοί από μας ήδη δυσκολεύονται να ψωνίσουν τα αναγκαία από το Super Market).

Αγωνιζόμαστε, γιατί ως Σύλλογος κι άνθρωποι που αναπνέουμε, θέλουμε ένα καθαρό περιβάλλον, για να μπορούμε εμείς και τα παιδιά μας να χαιρόμαστε ελεύθερα τα αγαθά που μας παρέχει η φύση. Ακούμε πως η ΠΕΤΡΟΛΑ κάνει επέκταση, επιβαρύνοντας πολλαπλά το περιβάλλον και μάλιστα με «εισαγόμενους εργάτες» γιατί οι ντόπιοι κοστίζουν ακριβά! Σχεδιάζει ακόμη, Μονάδα Ηλεκτροπαραγωγής στο Πέραμα των Μεγάρων. (Μας αφορά, βλέπετε, γιατί κανείς γονιός δε θα αντάλλασσε τα πνευμόνια των παιδιών του με κάποιες χιλιάδες Ευρώ των ΕΛΠΕ για το «ξεφάντωμά τους»).

Αγωνιζόμαστε, για να πιάσουν τόπο όλα αυτά τα λεφτά που πολλαπλά αποδίδουμε στο κράτος, με τους άμεσους και τους έμμεσους φόρους που πληρώνουμε, με τις τόσες ώρες δουλειάς, τους κόπους και τον ιδρώτα μας. Δεν είναι δυνατόν, η ικανοποίηση των βασικών μας αναγκών να εξαρτάται από τις «φιλανθρωπίες», τις δωρεές» και τις «χορηγίες» διαφόρων επιχειρήσεων.

Λέμε, ειλικρινά, τον προβληματισμό μας: Θα περάσει το άρμα μας με τα παιδιά και τους γονείς, κάτω από το πανό της ΠΕΤΡΟΛΑ και των Goodys, σφυρίζοντας αδιάφορα; Υποκύπτοντας στον εκβιασμό του «ή αποδέχεσαι τη χορηγία ή κάτσε να πεθάνεις στο σπίτι σου, αντιδραστικέ»; Πώς μπορούμε, πώς είναι δυνατόν, να δίνουμε άλλοθι, να δεχόμαστε τα ανταλλάγματα των επιχειρήσεων που στεγνά κι απροκάλυπτα δολοφονούν τον αέρα που αναπνέουμε και τις διατροφικές μας συνήθειες, προκειμένου να κερδοσκοπήσουν;

Μας τρομάζει το γεγονός πως αύριο μεθαύριο το μέλλον των παιδιών μας, η υγεία τους, η παιδεία τους, η εργασία τους, ο πολιτισμός, ο ελεύθερος χρόνος, θα είναι στα χέρια τέτοιου είδους «ευεργετών». Αν δεν κάνουμε κάτι ΤΩΡΑ αύριο θα είναι ΑΡΓΑ. Είναι καθήκον μας λοιπόν να το καταδικάσουμε και να το καταγγείλουμε. Κι όποιος δεν το κάνει, σημαίνει πως ή έχει παραδοθεί στη λογική του «δε γίνεται τίποτα» ή κάτι προσωπικό περιμένει (ο δύστυχος) να κερδίσει. Να ξέρει όμως πως αύριο θα είναι υπόλογος απέναντι στους συνανθρώπους του και στο μέλλον των παιδιών του.

Δεν είμαστε κατά των αποκριάτικων εκδηλώσεων. Χαιρόμαστε και θέλουμε να δούμε όλο τον κόσμο να συμμετέχει σύσσωμος σε μια «κοινή γιορτή» σε Ν. Πέραμο και Μέγαρα. Να ξεφαντώσουν τα παιδιά μας στους δρόμους της πόλης, διώχνοντας «τα κακά πνεύματα που εχθρεύονται τη ζωή» και φέρνοντας την Άνοιξη! Γι’ αυτό είναι και τόσο μεγάλος ο προβληματισμός μας. Πώς μπορούμε να στερήσουμε από τα παιδιά μας μια τέτοια εμπειρία; Να και η μεγάλη ευθύνη του Δήμου, που εξαρτά αυτές τις πραγματικά όμορφες στιγμές από «ανίερες» χορηγίες. Δεν ξέρουμε ποια είναι η πιο σωστή απόφαση. Δεν μπορούμε να αφήσουμε τα παιδιά μας έξω από μια τέτοια εκδήλωση. Ούτε όμως μπορούμε να αναλάβουμε την ευθύνη να περάσουμε τα παιδιά μας ως «αθώα προβατάκια» κάτω από τα πλατιά χαμόγελα των «χορηγών».

Θεωρούμε πως είναι καθήκον μας να δείξουμε ως Σύλλογος Γονέων τη ριζική μας αντίθεση σε τέτοιου είδους χορηγίες. Το καταστατικό μας γράφει πως αγωνιζόμαστε για Δημόσια Δωρεάν Παιδεία. Αποφασίσαμε λοιπόν ως ΔΣ να μη συμμετέχουμε στην «Αποκριάτικη παρέλαση». Ελπίζουμε στο μέλλον να μην ξαναμπούμε σε τέτοιου είδους διλήμματα και να μπορέσουμε επιτέλους να χαιρόμαστε με πράγματα που είναι αυτονόητο δικαίωμά μας.

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Δ Ε Λ Τ Ι Ο  Τ Υ Π Ο Υ

Την Δευτέρα 7/2, στην αίθουσα του πολιτιστικού συλλόγου “Θέογνις” στα Μέγαρα, πραγματοποιήθηκε η πρώτη επίσημη, και ανοιχτή προς όλους, συνέλευση των «Ενεργών Πολιτών» μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές του Νοεμβρίου.

Κατά την εναρκτήρια τοποθέτηση έγινε μικρή αναφορά στα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών και επισημάνθηκαν παράλληλα οι αρχικές αντικειμενικές δυσκολίες και αδυναμίες. Αξιολογήθηκαν επίσης τα νέα δεδομένα για τον ενοποιημένο Δήμο μας, όπως αυτά προκύπτουν από την εφαρμογή του Καλλικράτη.

Ακολούθως, στην κεντρική εισήγησή του, ο επικεφαλής της δημοτικής μας παράταξης, εκλεγμένος Δημοτικός σύμβουλος Μεγαρέων και μέλος της Επιτροπής Ποιότητας ζωής Τάσος Δέσκος, αναφέρθηκε αναλυτικά στη δύσκολη οικονομική περίοδο που διανύουμε αλλά και στην καταφανή αδυναμία διεξόδου από την κρίση αν συνεχιστούν οι εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές και επιλογές. Έκανε επίσης διεξοδική αναφορά στα πρωταρχικά ζητήματα με τα οποία θα ασχοληθεί η δημοτική μας παράταξη στο αμέσως προσεχές διάστημα ιεραρχώντας ως πρώτο το πρόβλημα της ανεργίας που μαστίζει την ευρύτερη περιοχή μας. Ως σημαντικούς τομείς στους οποίους θα δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα από μέρους των «Ενεργών Πολιτών» επεσήμανε επίσης τη διαχείριση των απορριμμάτων, το κυκλοφοριακό και την αποχέτευση της Νέας Περάμου, την Παιδεία, την Υγεία και το Περιβάλλον.

Στη συνέχεια διεξήχθη μια πραγματικά γόνιμη συζήτηση με αρκετούς εκ των παρευρισκομένων να παίρνουν το λόγο και να καταθέτουν από βήματος εύστοχες παρατηρήσεις, σκέψεις, προτάσεις αλλά και προβληματισμούς αναφορικά με το ζητούμενο όλων μας που δεν είναι άλλο από την προσπάθεια για την επίτευξη μιας καλύτερης ποιότητας ζωής στις πόλεις μας προς όφελος των πολλών, του τόπου και των επόμενων γενεών.

Στο τέλος της συνέλευσης, και έπειτα από πρόταση του επικεφαλής, εκλέχτηκε ομόφωνα 10μελής Συντονιστική Γραμματεία η οποία θα αναλάβει την οργάνωση και την υποστήριξη των δράσεων των «Ενεργών Πολιτών» μέσα και έξω από τα δημοτικά συμβούλια. Η Συντονιστική αυτή Γραμματεία αποτελείται από τους κάτωθι:

Αϊδινιάν Γκαραμπέτ (Πολιτικό μηχανικό)

Κανελλόπουλο Αντώνη (Ιδιωτικό υπάλληλο)

Μανώλη Θεαγένη (Δημόσιο υπάλληλο)

Μιχάλαρο Γιάννη (Οπτικό)

Μουλιάνου Ελένη (Εκπαιδευτικό)

Προίσκο Θανάση (Εκπαιδευτικό)

Σάλτα Διομήδη (Αξιωματικό ΠΝ)

Στρατούρη Γιώργο (Δημόσιο υπάλληλο)

Τσαρτακλέα Στέργιο (Δημοτικό υπάλληλο)

Τσιαντό Νίκο (Συνταξιούχο εκπαιδευτικό)

Παράλληλα αποφασίστηκε να συγκροτηθούν και μικρότερες θεματικές ομάδες εργασίας μέσα από τις οποίες θα ενεργοποιηθούν και πολλοί άλλοι συμπολίτες μας που έχουν δηλώσει “παρών” στη δράση και λειτουργία της δημοτικής παράταξης των «Ενεργών Πολιτών».

Εκ του Γραφείου τύπου.

ΚΕΡΑΤΕΑ Μπήκαν στην πόλη οι οχτροί...

 

«...τις πόρτες σπάσαν
οι οχτροί,
κι εμείς γελούσαμε
στις γειτονιές
την πρώτη μέρα…»
Ν. Ξυλούρης
Οι σκηνές βίας και καταστολής κατά των κατοίκων που εκτυλίχτηκαν στις 8 Φλεβάρη στην Κερατέα με την έφοδο των ΜΑΤ στην πόλη, δεν έχουν προηγούμενο. Μόνο στο Πολυτεχνείο του ’73 θυμούνται κάτι ανάλογο, λένε κάποιοι από τους κατοίκους. Βία, ξυλοδαρμοί, βρισιές, προπηλακισμοί, δεκάδες δακρυγόνα μέσα στα σπίτια, ασφαλίτες που κάνουν χρήση όπλου, -συμβάν που κυκλοφορεί σε βίντεο-, αυτά όλα συνθέτουν το θεάρεστο έργο της κυβέρνησης στην Κερατέα. Η αστυνομία σε ρόλο στρατού κατοχής, βρίσκεται εκεί από τις 11 Δεκέμβρη, όπου συνόδευσε τα μηχανήματα του εργολάβου, χωρίς πινακίδες, στο Οβριόκαστρο, εκεί που θα γίνει υποτίθεται, ο μελλοντικός ΧΥΤΑ (και XYTY να ήταν το πρόβλημα παραμένει το ίδιο). Το έργο είναι ΧΥΤΑ, σύμφωνα με την έγκριση, την αδειοδότηση, τη δημοπράτηση και κάθε επίσημο έγγραφο και μελέτη και έχει κηρυχτεί παράνομο με την υπ. αριθ. 199/28.12.2010 απόφαση του Ειρηνοδικείου Λαυρίου αλλά παρόλα αυτά η αστυνομία συνεχίζει να είναι εκεί, σε μια επίδειξη αδιαλλαξίας από πλευράς της κυβέρνησης, που φυσικά δεν θέλει να χάσει σε κανένα μέτωπο για να μην ανοίξουν οι ασκοί του Αιόλου που τόσο φοβάται, και δικαίως...
Οι κάτοικοι όμως 2 μήνες τώρα στέκονται δυναμικά και αποφασιστικά στον αγώνα τους γιατί ξέρουν ότι έχουν δίκιο. Και έτσι δυναμικά και αποφασιστικά απάντησαν και προχτές στην επίθεση του κράτους, μέσα πια στην πόλη τους και αμέσως την επόμενη μέρα στις 9 Φλεβάρη σε μια παλλαϊκή συνέλευση αποφάσισαν ότι συνεχίζουν και μάλιστα η πορεία που έγινε μετά τη συνέλευση αριθμούσε 5.000 άτομα.
Ο Ιούλιος Καίσαρ λοιπόν, κατά κόσμον Γιώργος Παπανδρέου (όχι ο κομμουνιστοφάγος, ο άλλος ο εγγονός του, ο παμφάγος...) και το καθεστώς έκτακτης ανάγκης του ΠΑΣΟΚ, τα έχουν βρει σκούρα στην Κερατέα γιατί ένα αυθεντικό, τοπικό, ριζοσπαστικό και πεισματάρικο κίνημα θέλει να βρει το δίκιο του. Και το δίκιο του είναι ότι κανείς δεν μπορεί να κατασκευάζει χωματερές, εν έτει 2011, μέσα σε κατοικημένες περιοχές και αγνοώντας τους κατοίκους, - δέρνοντας τους κατοίκους στην προκειμένη - για να εξυπηρετεί εργολάβους και επενδυτές. Και όσο περνάει ο καιρός παρόλο τον αποκλεισμό του θέματος από τα ΜΜΕ και τους τόνους λάσπης και συκοφάντησης που ρίχνουν η κυβέρνηση, οι σύμμαχοί της και ο τύπος, αυξάνεται και η αλληλεγγύη στο δίκαιο αγώνα της Κερατέας. Βεβαίως, όπως έγινε και με τους μετανάστες, και με το «δεν πληρώνω», στα κυβερνητικά κλιμάκια έχουν λυσσάξει ότι οι κάτοικοι είναι υποκινούμενοι, ότι θέλουν να δημιουργήσουν προβλήματα και όχι να λύσουν, επιβαρύνουν τους υπόλοιπους πολίτες, κ.λπ.
Ο αγώνας της Κερατέας είναι σαφώς αγώνας όλων μας γιατί πρώτα απ’ όλα είναι αγώνας ενάντια στον παραλογισμό και την ξιπασιά της εξουσίας, αγώνας ενάντια στον τρόμο και την καταστολή και αγώνας για δικαιώματα που ισοπεδώνονται κάτω από τα κέρδη και τα ψεύδη. Δεν είναι διόλου τυχαίο που το συντονιστικό αγώνα της Κερατέας ήταν οι πρώτοι άνθρωποι που ανεπιφύλακτα εξέφρασαν την αλληλεγγύη τους στην απεργία πείνας των μεταναστών εργατών και τους επισκέφτηκαν προσφέροντας υλική βοήθεια. Κι’ αυτό γιατί οι αγωνιζόμενοι άνθρωποι ξέρουν τι είναι αγώνας για το δίκιο και ξέρουν πόσο αναγκαία είναι η αλληλεγγύη. Τους ευχαριστούμε γιατί ανοίγουν μια χαραμάδα φωτός στο ζόφο που ζούμε...

Κυριακή Κλοκίτη­ 

 

(ΕΠΟΧΗ 13/2)

Δ Ε Λ Τ Ι Ο Τ Υ Π Ο Υ

Δ Ε Λ Τ  Ι Ο   Τ Υ Π Ο Υ

«Ουτοπία δεν είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε την άσχημη πλευρά της καθημερινότητάς μας. Ουτοπία είναι να πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν να παραμείνει ως έχει.»                                                                                                    -Ενεργοί Πολίτες-

Όπως φαίνεται και στις πρόσφατες φωτογραφίες που τραβήχτηκαν στο σημείο από όπου διέρχονται καθημερινά εκατοντάδες μαθητές, «σαν να μην πέρασε μια μέρα» από το 1975 περίπου!! Και τώρα βέβαια η περιοχή είναι φρεσκοκαθαρισμένη από τις τσουκνίδες και τους αμπελόχους που πρωτύτερα κάλυπταν άνετα ακόμα και ένα παιδάκι της πρώτης δημοτικού!!

Στο χώρο όμως αυτό εξακολουθούν να υπάρχουν εν αφθονία πέτρες, σπασμένες πλάκες πεζοδρομίου, μπάζα, πεταμένα ξερόκλαδα, επικίνδυνα κομμάτια κομμένου σιδήρου, σκαμμένα αυτοσχέδια αυλάκια καθώς και οι ράγες του αχρηστεμένου σιδηρόδρομου…

Δεκαετίες τώρα η ίδια κατάσταση… Και να σκεφτεί κανείς ότι από το εν λόγω σημείο περνούν καθημερινά οι μαθητές ενός Νηπιαγωγείου, ενός Δημοτικού Σχολείου, δύο Γυμνασίων και ενός Λυκείου (τουλάχιστον οι μισοί από αυτούς)!!

Θα πρέπει επιτέλους να αντιμετωπιστεί η προαναφερόμενη απαράδεκτη κατάσταση με τη στοιχειώδη σοβαρότητα, δεδομένου ότι ελλοχεύει αναμφίβολα ο κίνδυνος σοβαρού ατυχήματος των διερχόμενων παιδιών, αφού δεν βλέπουν που πατάνε και σε περίπτωση στραβοπατήματος παραμονεύουν γύρω τους τα μεγάλα κάθετα κομμάτια σιδήρου (σιδηροδοκοί).

Και να σκεφτεί κανείς ότι πρόκειται για είσοδο σχολικού συγκροτήματος…!! Έλεος!!!!

Η ευθύνη επιμερίζεται δυστυχώς (δικαίως ή αδίκως) σε όλους μας, εκπαιδευτικούς, συλλόγους γονέων και κηδεμόνων, περίοικους κλπ, καθώς η κατάσταση αυτή παραμένει έτσι για πολλά χρόνια…

Κάποιες άμεσες και ανέξοδες ενέργειες που θα μπορούσαν εύκολα και γρήγορα να γίνουν από την Τεχνική υπηρεσία του Δήμου σε συνεργασία με τεχνίτες της περιοχής μας είναι οι εξής:

-          Καθαρισμός του χώρου από μπάζα, κλαδιά, μεγάλες πέτρες

-          Ομαλοποίηση του εδάφους με 3Α

-          Εφαρμογή ξύλινου deck σε όλο το μήκος του «ανοίγματος» διέλευσης στο σιδηροδρομικό σταθμό

-          Ξήλωμα των επικίνδυνων κάθετων σιδηροδοκών και αντικατάστασή τους με κάγκελα, κουπαστή και σήμανση

-          Διαγράμμιση διάβασης πεζών στο ύψος της διέλευσης επί της 28^ης Οκτωβρίου με παράλληλη τοποθέτηση συνοδευτικών πινακίδων διέλευσης μαθητών και υποχρεωτικής μείωσης ταχύτητας

Ωσότου βέβαια να ολοκληρωθούν τα ανωτέρω θα πρέπει στο σημείο αυτό να τοποθετηθεί σχολικός τροχονόμος.

Αντί επιλόγου θα θέλαμε να τονίσουμε ότι δεν αρκεί πλέον η επισήμανση και μόνο των προβλημάτων, αλλά χρειάζεται επιτέλους και η βούληση για την ουσιαστική αντιμετώπισή τους. Δυστυχώς βέβαια η αδιαφορία, η υποκρισία και ο ωχαδερφισμός ζει και βασιλεύει. Αυτοί που έχουν την πρωταρχική ευθύνη και θα έπρεπε εδώ και τόσα χρόνια να είχαν ενδιαφερθεί πραγματικά για το πρόβλημα, μπορεί ούτε καν να έχουν περάσει ποτέ τους από το εν λόγω σημείο… Ας προσπαθήσουμε λοιπόν εμείς οι ίδιοι να κάνουμε την καθημερινότητά μας κίνητρο και διάθεση για προσφορά στο κοινωνικό σύνολο.

Ουτοπία δεν είναι να πιστεύουμε ότι μπορούμε να αλλάξουμε την άσχημη πλευρά της καθημερινότητάς μας. Ουτοπία είναι να πιστεύουμε ότι είναι δυνατόν να παραμείνει ως έχει.

Εκ του Γραφείου Τύπου των «Ενεργών Πολιτών»  

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ